Σιδώνιος Απολλινάριος
Γαλλορωμαίος πολιτικός, επίσκοπος και συγγραφέας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γάιος Σόλλιος Μόδεστος Απολλινάρις Σιδόνιος, γνωστός ως Σιδόνιος Απολλινάρις, λατιν.: Gaius Sollius Modestus Apollinaris Sidonius, (5 Νοεμβρίου [3] άγνωστου έτους, π. 430 – 481/490), ήταν ποιητής, διπλωμάτης και επίσκοπος. Γεννημένος στην Γαλλο-Ρωμαϊκή αριστοκρατία, ήταν γαμπρός του Αυτοκράτορα Aβίτου και διορίστηκε έπαρχος της πόλης της Ρώμης από τον Αυτοκράτορα της Δύσης Ανθέμιο το 468. Το 469 διορίστηκε επίσκοπος του Κλερμόν και ηγήθηκε της υπεράσπισης της πόλης από τον Ευάριχο, βασιλιά των Βησιγότθων, από το 473 έως το 475. Διατήρησε τη θέση του ως επισκόπου μετά την άλωση της πόλης, μέχρι το τέλος του τη δεκαετία του 480. Τον τιμούν ως άγιο στην Καθολική εκκλησία, και η εορτή του είναι στις 21 Αυγούστου.
Σιδώνιος Απολλινάριος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 5 Νοεμβρίου 430 (περίπου) Λούγδουνο |
Θάνατος | 489 (περίπου) Arvernis |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Θρησκεία | Χριστιανισμός |
Eορτασμός αγίου | 21 Αυγούστου |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός καθολικός ιερέας ποιητής συγγραφέας[2] |
Αξιοσημείωτο έργο | Life of Annianus History |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Παπιανίλα |
Τέκνα | Απολλινάριος του Κλερμόν |
Γονείς | πατέρας του Σιδώνιου Απολλινάριου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | πολίαρχος (468–469) Επίσκοπος του Κλερμόν (471–486) Ρωμαίος συγκλητικός επίσκοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο Σιδόνιος είναι «ο μοναδικός πιο σημαντικός επιζών συγγραφέας από τη Γαλατία του 5ου αι.» σύμφωνα με τον Έρικ Γκόλντμπεργκ. Είναι ένας από τους τέσσερις Γαλλο-Ρωμαίους αριστοκράτες του 5ου-6ου αι. των οποίων οι επιστολές σώζονται σε ποσότητα. Οι άλλοι είναι ο Ρουρίκιος, επίσκοπος της Λιμόζ (απεβ. το 507), ο Άλκιμος Έκδικος Άβιτος, επίσκοπος του Βιέν (απεβ. το 518) και ο Μάγκνους Φήλιξ Εννόδιος της Αρλ, επίσκοπος του Τικίνουμ (απεβ. το 534). Όλοι τους ήταν συνδεδεμένοι στο στενά δεμένο αριστοκρατικό γαλλο-ρωμαϊκό δίκτυο, που παρείχε τους επισκόπους της Καθολικής Γαλατίας. [4] Η γραφή του χαρακτηρίζεται από ένα εξαιρετικά πυκνό δίκτυο κλασικών και βιβλικών νύξεων, το οποίο ήταν κεντρικό στην αυτοπαρουσίασή του ως Ρωμαίου αριστοκράτη.