θεραπεύω

Ancient Greek

Alternative forms

• θᾰρᾰπεύω (thărăpeúō)

Etymology

From θερᾰ́πων (therắpōn, “attendant, aide”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰe.ra.pěu̯.ɔː/ → /θe.raˈpe.βo/ → /θe.raˈpe.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰe.ra.pěu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰe.raˈpe.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θe.raˈpe.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θe.raˈpe.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θe.raˈpe.vo/

Verb

θερᾰπεύω • (therăpeúō)

1. to wait on, attend, serve
2. to obey
3. to flatter, placate
4. to consult
5. to cure, heal, restore
6. to cultivate, till (of land)
7. to protect

Inflection

   Present: θερᾰπεύω, θερᾰπεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θερᾰπεύω	θερᾰπεύεις	θερᾰπεύει	θερᾰπεύετον	θερᾰπεύετον	θερᾰπεύομεν	θερᾰπεύετε	θερᾰπεύουσῐ(ν)
	subjunctive	θερᾰπεύω	θερᾰπεύῃς	θερᾰπεύῃ	θερᾰπεύητον	θερᾰπεύητον	θερᾰπεύωμεν	θερᾰπεύητε	θερᾰπεύωσῐ(ν)
	optative	θερᾰπεύοιμῐ	θερᾰπεύοις	θερᾰπεύοι	θερᾰπεύοιτον	θερᾰπευοίτην	θερᾰπεύοιμεν	θερᾰπεύοιτε	θερᾰπεύοιεν
	imperative		θερᾰ́πευε	θερᾰπευέτω	θερᾰπεύετον	θερᾰπευέτων		θερᾰπεύετε	θερᾰπευόντων
middle/ passive	indicative	θερᾰπεύομαι	θερᾰπεύῃ / θερᾰπεύει	θερᾰπεύεται	θερᾰπεύεσθον	θερᾰπεύεσθον	θερᾰπευόμεθᾰ	θερᾰπεύεσθε	θερᾰπεύονται
	subjunctive	θερᾰπεύωμαι	θερᾰπεύῃ	θερᾰπεύηται	θερᾰπεύησθον	θερᾰπεύησθον	θερᾰπευώμεθᾰ	θερᾰπεύησθε	θερᾰπεύωνται
	optative	θερᾰπευοίμην	θερᾰπεύοιο	θερᾰπεύοιτο	θερᾰπεύοισθον	θερᾰπευοίσθην	θερᾰπευοίμεθᾰ	θερᾰπεύοισθε	θερᾰπεύοιντο
	imperative		θερᾰπεύου	θερᾰπευέσθω	θερᾰπεύεσθον	θερᾰπευέσθων		θερᾰπεύεσθε	θερᾰπευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		θερᾰπεύειν				θερᾰπεύεσθαι
participle	m	θερᾰπεύων				θερᾰπευόμενος
	f	θερᾰπεύουσᾰ				θερᾰπευομένη
	n	θερᾰπεῦον				θερᾰπευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐθερᾰ́πευον, ἐθερᾰπευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθερᾰ́πευον	ἐθερᾰ́πευες	ἐθερᾰ́πευε(ν)	ἐθερᾰπεύετον	ἐθερᾰπευέτην	ἐθερᾰπεύομεν	ἐθερᾰπεύετε	ἐθερᾰ́πευον
middle/ passive	indicative	ἐθερᾰπευόμην	ἐθερᾰπεύου	ἐθερᾰπεύετο	ἐθερᾰπεύεσθον	ἐθερᾰπευέσθην	ἐθερᾰπευόμεθᾰ	ἐθερᾰπεύεσθε	ἐθερᾰπεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: θερᾰπεύσω, θερᾰπεύσομαι, θερᾰπευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θερᾰπεύσω	θερᾰπεύσεις	θερᾰπεύσει	θερᾰπεύσετον	θερᾰπεύσετον	θερᾰπεύσομεν	θερᾰπεύσετε	θερᾰπεύσουσῐ(ν)
	optative	θερᾰπεύσοιμῐ	θερᾰπεύσοις	θερᾰπεύσοι	θερᾰπεύσοιτον	θερᾰπευσοίτην	θερᾰπεύσοιμεν	θερᾰπεύσοιτε	θερᾰπεύσοιεν
middle	indicative	θερᾰπεύσομαι	θερᾰπεύσῃ / θερᾰπεύσει	θερᾰπεύσεται	θερᾰπεύσεσθον	θερᾰπεύσεσθον	θερᾰπευσόμεθᾰ	θερᾰπεύσεσθε	θερᾰπεύσονται
	optative	θερᾰπευσοίμην	θερᾰπεύσοιο	θερᾰπεύσοιτο	θερᾰπεύσοισθον	θερᾰπευσοίσθην	θερᾰπευσοίμεθᾰ	θερᾰπεύσοισθε	θερᾰπεύσοιντο
passive	indicative	θερᾰπευθήσομαι	θερᾰπευθήσῃ	θερᾰπευθήσεται	θερᾰπευθήσεσθον	θερᾰπευθήσεσθον	θερᾰπευθησόμεθᾰ	θερᾰπευθήσεσθε	θερᾰπευθήσονται
	optative	θερᾰπευθησοίμην	θερᾰπευθήσοιο	θερᾰπευθήσοιτο	θερᾰπευθήσοισθον	θερᾰπευθησοίσθην	θερᾰπευθησοίμεθᾰ	θερᾰπευθήσοισθε	θερᾰπευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		θερᾰπεύσειν			θερᾰπεύσεσθαι		θερᾰπευθήσεσθαι
participle	m	θερᾰπεύσων			θερᾰπευσόμενος		θερᾰπευθησόμενος
	f	θερᾰπεύσουσᾰ			θερᾰπευσομένη		θερᾰπευθησομένη
	n	θερᾰπεῦσον			θερᾰπευσόμενον		θερᾰπευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐθερᾰ́πευσᾰ, ἐθερᾰπευσᾰ́μην, ἐθερᾰπεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθερᾰ́πευσᾰ	ἐθερᾰ́πευσᾰς	ἐθερᾰ́πευσε(ν)	ἐθερᾰπεύσᾰτον	ἐθερᾰπευσᾰ́την	ἐθερᾰπεύσᾰμεν	ἐθερᾰπεύσᾰτε	ἐθερᾰ́πευσᾰν
	subjunctive	θερᾰπεύσω	θερᾰπεύσῃς	θερᾰπεύσῃ	θερᾰπεύσητον	θερᾰπεύσητον	θερᾰπεύσωμεν	θερᾰπεύσητε	θερᾰπεύσωσῐ(ν)
	optative	θερᾰπεύσαιμῐ	θερᾰπεύσειᾰς / θερᾰπεύσαις	θερᾰπεύσειε(ν) / θερᾰπεύσαι	θερᾰπεύσαιτον	θερᾰπευσαίτην	θερᾰπεύσαιμεν	θερᾰπεύσαιτε	θερᾰπεύσειᾰν / θερᾰπεύσαιεν
	imperative		θερᾰ́πευσον	θερᾰπευσᾰ́τω	θερᾰπεύσᾰτον	θερᾰπευσᾰ́των		θερᾰπεύσᾰτε	θερᾰπευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐθερᾰπευσᾰ́μην	ἐθερᾰπεύσω	ἐθερᾰπεύσᾰτο	ἐθερᾰπεύσᾰσθον	ἐθερᾰπευσᾰ́σθην	ἐθερᾰπευσᾰ́μεθᾰ	ἐθερᾰπεύσᾰσθε	ἐθερᾰπεύσᾰντο
	subjunctive	θερᾰπεύσωμαι	θερᾰπεύσῃ	θερᾰπεύσηται	θερᾰπεύσησθον	θερᾰπεύσησθον	θερᾰπευσώμεθᾰ	θερᾰπεύσησθε	θερᾰπεύσωνται
	optative	θερᾰπευσαίμην	θερᾰπεύσαιο	θερᾰπεύσαιτο	θερᾰπεύσαισθον	θερᾰπευσαίσθην	θερᾰπευσαίμεθᾰ	θερᾰπεύσαισθε	θερᾰπεύσαιντο
	imperative		θερᾰ́πευσαι	θερᾰπευσᾰ́σθω	θερᾰπεύσᾰσθον	θερᾰπευσᾰ́σθων		θερᾰπεύσᾰσθε	θερᾰπευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐθερᾰπεύθην	ἐθερᾰπεύθης	ἐθερᾰπεύθη	ἐθερᾰπεύθητον	ἐθερᾰπευθήτην	ἐθερᾰπεύθημεν	ἐθερᾰπεύθητε	ἐθερᾰπεύθησᾰν
	subjunctive	θερᾰπευθῶ	θερᾰπευθῇς	θερᾰπευθῇ	θερᾰπευθῆτον	θερᾰπευθῆτον	θερᾰπευθῶμεν	θερᾰπευθῆτε	θερᾰπευθῶσῐ(ν)
	optative	θερᾰπευθείην	θερᾰπευθείης	θερᾰπευθείη	θερᾰπευθεῖτον / θερᾰπευθείητον	θερᾰπευθείτην / θερᾰπευθειήτην	θερᾰπευθεῖμεν / θερᾰπευθείημεν	θερᾰπευθεῖτε / θερᾰπευθείητε	θερᾰπευθεῖεν / θερᾰπευθείησᾰν
	imperative		θερᾰπεύθητῐ	θερᾰπευθήτω	θερᾰπεύθητον	θερᾰπευθήτων		θερᾰπεύθητε	θερᾰπευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		θερᾰπεῦσαι			θερᾰπεύσᾰσθαι		θερᾰπευθῆναι
participle	m	θερᾰπεύσᾱς			θερᾰπευσᾰ́μενος		θερᾰπευθείς
	f	θερᾰπεύσᾱσᾰ			θερᾰπευσᾰμένη		θερᾰπευθεῖσᾰ
	n	θερᾰπεῦσᾰν			θερᾰπευσᾰ́μενον		θερᾰπευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τεθερᾰ́πευκᾰ, τεθερᾰ́πευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τεθερᾰ́πευκᾰ	τεθερᾰ́πευκᾰς	τεθερᾰ́πευκε(ν)	τεθερᾰπεύκᾰτον	τεθερᾰπεύκᾰτον	τεθερᾰπεύκᾰμεν	τεθερᾰπεύκᾰτε	τεθερᾰπεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τεθερᾰπεύκω	τεθερᾰπεύκῃς	τεθερᾰπεύκῃ	τεθερᾰπεύκητον	τεθερᾰπεύκητον	τεθερᾰπεύκωμεν	τεθερᾰπεύκητε	τεθερᾰπεύκωσῐ(ν)
	optative	τεθερᾰπεύκοιμῐ / τεθερᾰπευκοίην	τεθερᾰπεύκοις / τεθερᾰπευκοίης	τεθερᾰπεύκοι / τεθερᾰπευκοίη	τεθερᾰπεύκοιτον	τεθερᾰπευκοίτην	τεθερᾰπεύκοιμεν	τεθερᾰπεύκοιτε	τεθερᾰπεύκοιεν
	imperative		τεθερᾰ́πευκε	τεθερᾰπευκέτω	τεθερᾰπεύκετον	τεθερᾰπευκέτων		τεθερᾰπεύκετε	τεθερᾰπευκόντων
middle/ passive	indicative	τεθερᾰ́πευμαι	τεθερᾰ́πευσαι	τεθερᾰ́πευται	τεθερᾰ́πευσθον	τεθερᾰ́πευσθον	τεθερᾰπεύμεθᾰ	τεθερᾰ́πευσθε	τεθερᾰ́πευνται
	subjunctive	τεθερᾰπευμένος ὦ	τεθερᾰπευμένος ᾖς	τεθερᾰπευμένος ᾖ	τεθερᾰπευμένω ἦτον	τεθερᾰπευμένω ἦτον	τεθερᾰπευμένοι ὦμεν	τεθερᾰπευμένοι ἦτε	τεθερᾰπευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τεθερᾰπευμένος εἴην	τεθερᾰπευμένος εἴης	τεθερᾰπευμένος εἴη	τεθερᾰπευμένω εἴητον / εἶτον	τεθερᾰπευμένω εἰήτην / εἴτην	τεθερᾰπευμένοι εἴημεν / εἶμεν	τεθερᾰπευμένοι εἴητε / εἶτε	τεθερᾰπευμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		τεθερᾰ́πευσο	τεθερᾰπεύσθω	τεθερᾰ́πευσθον	τεθερᾰπεύσθων		τεθερᾰ́πευσθε	τεθερᾰπεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		τεθερᾰπευκέναι				τεθερᾰπεῦσθαι
participle	m	τεθερᾰπευκώς				τεθερᾰπευμένος
	f	τεθερᾰπευκυῖᾰ				τεθερᾰπευμένη
	n	τεθερᾰπευκός				τεθερᾰπευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “θεραπεύω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “θεραπεύω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “θεραπεύω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• θεραπεύω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001), A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• θεραπεύω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “θεραπεύω”, in Slater, William J. (1969), Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2323 in Strong, James (1979), Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek θεραπεύω (therapeúō, “attend, served”).

Pronunciation

• IPA^(key): /θe.ɾaˈpe.vo/
• Hyphenation: θε‧ρα‧πεύ‧ω

Verb

θεραπεύω • (therapévo) (past θεράπευσα, passive θεραπεύομαι, p‑past θεραπεύτηκα/θεραπεύθηκα, ppp θεραπευμένος)

1. (medicine) to cure, to heal, to make better (to restore to health)
2. (medicine) to cure (to bring (a disease or its bad effects) to an end)
3. (figuratively) to cure (to remove or cause to be rid of a defect)

Conjugation

θεραπεύω   θεραπεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	θεραπεύω	θεραπεύσω	θεραπεύομαι	θεραπευτώ, θεραπευθώ
2 sg	θεραπεύεις	θεραπεύσεις	θεραπεύεσαι	θεραπευτείς, θεραπευθείς
3 sg	θεραπεύει	θεραπεύσει	θεραπεύεται	θεραπευτεί, θεραπευθεί
1 pl	θεραπεύουμε, [‑ομε]	θεραπεύσουμε, [‑ομε]	θεραπευόμαστε	θεραπευτούμε, θεραπευθούμε
2 pl	θεραπεύετε	θεραπεύσετε	θεραπεύεστε, θεραπευόσαστε	θεραπευτείτε, θεραπευθείτε
3 pl	θεραπεύουν(ε)	θεραπεύσουν(ε)	θεραπεύονται	θεραπευτούν(ε), θεραπευθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	θεράπευα	θεράπευσα	θεραπευόμουν(α)	θεραπεύτηκα, θεραπεύθηκα
2 sg	θεράπευες	θεράπευσες	θεραπευόσουν(α)	θεραπεύτηκες, θεραπεύθηκες
3 sg	θεράπευε	θεράπευσε	θεραπευόταν(ε)	θεραπεύτηκε, θεραπεύθηκε
1 pl	θεραπεύαμε	θεραπεύσαμε	θεραπευόμασταν, (‑όμαστε)	θεραπευτήκαμε, θεραπευθήκαμε
2 pl	θεραπεύατε	θεραπεύσατε	θεραπευόσασταν, (‑όσαστε)	θεραπευτήκατε, θεραπευθήκατε
3 pl	θεράπευαν, θεραπεύαν(ε)	θεράπευσαν, θεραπεύσαν(ε)	θεραπεύονταν, (θεραπευόντουσαν)	θεραπεύτηκαν, θεραπευτήκαν(ε), θεραπεύθηκαν, θεραπευθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα θεραπεύω ➤	θα θεραπεύσω ➤	θα θεραπεύομαι ➤	θα θεραπευτώ / θεραπευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα θεραπεύεις, …	θα θεραπεύσεις, …	θα θεραπεύεσαι, …	θα θεραπευτείς / θεραπευθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … θεραπεύσει   έχω, έχεις, … θεραπευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … θεραπευτεί / θεραπευθεί   είμαι, είσαι, … θεραπευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … θεραπεύσει   είχα, είχες, … θεραπευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … θεραπευτεί / θεραπευθεί   ήμουν, ήσουν, … θεραπευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … θεραπεύσει   θα έχω, θα έχεις, … θεραπευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … θεραπευτεί / θεραπευθεί   θα είμαι, θα είσαι, … θεραπευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	θεράπευε	θεράπευσε	—	θεραπεύσου
2 pl	θεραπεύετε	θεραπεύστε	θεραπεύεστε	θεραπευτείτε, θεραπευθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	θεραπεύοντας ➤		θεραπευόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας θεραπεύσει ➤		θεραπευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	θεραπεύσει		θεραπευτεί, θεραπευθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (medicine): γιατρεύω (giatrévo)

Related terms

• αθεράπευτος (atherápeftos)
• αποθεραπαύω (apotherapávo) & related words
• θεραπεία f (therapeía, “cure, remedy”) & -θεραπεία compounds
• θεραπεύσιμος (therapéfsimos)
• θεραπευτήριο n (therapeftírio)
• θεραπευτής m (therapeftís), θεραπεύτρια f (therapéftria) & compounds
• θεραπευτικός (therapeftikós) & compounds
• θεράποντας m (therápontas)
• θεράπων m (therápon)