κόκκινος

Ancient Greek

Etymology

From κόκκος (kókkos, “kermes oak”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kók.ki.nos/ → /ˈko.ci.nos/ → /ˈko.ci.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kók.ki.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkok.ki.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈko.ci.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈko.ci.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈko.ci.nos/

Adjective

κόκκῐνος • (kókkĭnos) m (feminine κοκκίνη, neuter κόκκῐνον); first/second declension

1. scarlet; blushing

Inflection

First and second declension of κόκκῐνος; κοκκῐ́νη; κόκκῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κόκκῐνος kókkĭnos	κοκκῐ́νη kokkĭ́nē	κόκκῐνον kókkĭnon		κοκκῐ́νω kokkĭ́nō	κοκκῐ́νᾱ kokkĭ́nā	κοκκῐ́νω kokkĭ́nō		κόκκῐνοι kókkĭnoi	κόκκῐναι kókkĭnai	κόκκῐνᾰ kókkĭnă
Genitive		κοκκῐ́νου kokkĭ́nou	κοκκῐ́νης kokkĭ́nēs	κοκκῐ́νου kokkĭ́nou		κοκκῐ́νοιν kokkĭ́noin	κοκκῐ́ναιν kokkĭ́nain	κοκκῐ́νοιν kokkĭ́noin		κοκκῐ́νων kokkĭ́nōn	κοκκῐ́νων kokkĭ́nōn	κοκκῐ́νων kokkĭ́nōn
Dative		κοκκῐ́νῳ kokkĭ́nōi	κοκκῐ́νῃ kokkĭ́nēi	κοκκῐ́νῳ kokkĭ́nōi		κοκκῐ́νοιν kokkĭ́noin	κοκκῐ́ναιν kokkĭ́nain	κοκκῐ́νοιν kokkĭ́noin		κοκκῐ́νοις kokkĭ́nois	κοκκῐ́ναις kokkĭ́nais	κοκκῐ́νοις kokkĭ́nois
Accusative		κόκκῐνον kókkĭnon	κοκκῐ́νην kokkĭ́nēn	κόκκῐνον kókkĭnon		κοκκῐ́νω kokkĭ́nō	κοκκῐ́νᾱ kokkĭ́nā	κοκκῐ́νω kokkĭ́nō		κοκκῐ́νους kokkĭ́nous	κοκκῐ́νᾱς kokkĭ́nās	κόκκῐνᾰ kókkĭnă
Vocative		κόκκῐνε kókkĭne	κοκκῐ́νη kokkĭ́nē	κόκκῐνον kókkĭnon		κοκκῐ́νω kokkĭ́nō	κοκκῐ́νᾱ kokkĭ́nā	κοκκῐ́νω kokkĭ́nō		κόκκῐνοι kókkĭnoi	κόκκῐναι kókkĭnai	κόκκῐνᾰ kókkĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κοκκῐ́νως kokkĭ́nōs				κοκκῐνώτερος kokkĭnṓteros				κοκκῐνώτᾰτος kokkĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: κόκκινος (kókkinos)
• Mariupol Greek: ко́чинус (kóčinus)

Further reading

• “κόκκινος”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κόκκινος in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Koine Greek κόκκινος (kókkinos), from κόκκος (kókkos, “grain, seed, kernel”). The modern sense came from grains of holly, which were used to make red dyes. Displaced earlier Ancient Greek ἐρυθρός (eruthrós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkocinos/
• Hyphenation: κόκ‧κι‧νος

Adjective

κόκκινος • (kókkinos) m (feminine κόκκινη, neuter κόκκινο)

1. red (colour)

   δύο κόκκινα τριαντάφυλλα ― dýo kókkina triantáfylla ― two red roses

   κόκκινο κρασί ― kókkino krasí ― red wine

   κόκκινα μαλλιά ― kókkina malliá ― red hair

Declension

Declension of κόκκινος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κόκκινος (kókkinos)	κόκκινη (kókkini)	κόκκινο (kókkino)		κόκκινοι (kókkinoi)	κόκκινες (kókkines)	κόκκινα (kókkina)
genitive	κόκκινου (kókkinou)	κόκκινης (kókkinis)	κόκκινου (kókkinou)		κόκκινων (kókkinon)	κόκκινων (kókkinon)	κόκκινων (kókkinon)
accusative	κόκκινο (kókkino)	κόκκινη (kókkini)	κόκκινο (kókkino)		κόκκινους (kókkinous)	κόκκινες (kókkines)	κόκκινα (kókkina)
vocative	κόκκινε (kókkine)	κόκκινη (kókkini)	κόκκινο (kókkino)		κόκκινοι (kókkinoi)	κόκκινες (kókkines)	κόκκινα (kókkina)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κόκκινος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κόκκινος, etc.)

Coordinate terms

• άλικος (álikos, “crimson”)
• ερυθρός (erythrós, “red”)
• πορφυρός (porfyrós, “scarlet”)
• σκαρλάτος (skarlátos, “crimson, scarlet”)

Derived terms

• αναψοκοκκινίζω (anapsokokkinízo, “to get red in the face”)
• καστανοκόκκινος (kastanokókkinos, “sorrel, puce”)
• κατακόκκινος (katakókkinos, “deep red”)
• κόκκινη κάρτα f (kókkini kárta, “red card”)
• κόκκινη παλίρροια f (kókkini palírroia, “red tide”)
• κοκκινίζω (kokkinízo, “to redden, to blush”)
• κοκκινιστό n (kokkinistó, “tomato sauce”)
• κοκκινιστός (kokkinistós, “in tomato sauce”, adjective)
• κόκκινο n (kókkino, “red”)
• κόκκινο πανί n (kókkino paní, “red rag (to a bull)”)
• κοκκινολαίμης m (kokkinolaímis, “robin”)
• κοκκινολάχανο n (kokkinoláchano, “red cabbage”)
• κοκκινομάλλα f (kokkinomálla, “redhead”)
• κοκκινομάλλης m (kokkinomállis, “redhead”)
• κοκκινοπέρδικα f (kokkinopérdika, “red-legged partridge”)
• Κόκκινος Στρατός m (Kókkinos Stratós, “Red Army”)
• Κοκκινοσκουφίτσα f (Kokkinoskoufítsa, “Red Riding Hood”)
• κοκκινότσιχλα f (kokkinótsichla, “redwing”)
• κοκκινοχρυσός (kokkinochrysós, “titian, bright auburn”)
• χρυσοκόκκινος (chrysokókkinos, “golden red”, adjective)

See also

Colors in Greek · χρώματα (chrómata) (layout · text)

λευκό (lefkó)	γκρι (gkri)	μαύρο (mávro)
κόκκινο (kókkino); βυσσινί (vyssiní)	πορτοκαλί (portokalí); καφέ (kafé)	κίτρινο (kítrino); κρεμ (krem)
λαχανί (lachaní)	πράσινο (prásino)
κυανό (kyanó); βαθυκύανο (vathykýano)	γαλάζιο (galázio)	μπλε (ble)
ιόχρους (ióchrous); ινδικό (indikó)	ματζέντα (matzénta); μωβ (mov)	ροζ (roz)