πνίγω

Ancient Greek

Etymology

No clear etymology. Earlier attempts to analyze the formation as a conflation of several different verbs are unconvincing. Rather onomatopoeic or sound-symbolic. A Pre-Greek origin cannot be excluded.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pnǐː.ɡɔː/ → /ˈpni.ɣo/ → /ˈpni.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pnǐː.ɡɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpni.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpni.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpni.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpni.ɣo/

Verb

πνῑ́γω • (pnī́gō)

1. to choke, throttle, strangle
2. (of great heat) to stifle
3. (figuratively) to torment, vex
4. to cook in a close-covered vessel, to bake, stew
5. to drown

Inflection

   Present: πνῑ́γω, πνῑ́γομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πνῑ́γω	πνῑ́γεις	πνῑ́γει	πνῑ́γετον	πνῑ́γετον	πνῑ́γομεν	πνῑ́γετε	πνῑ́γουσῐ(ν)
	subjunctive	πνῑ́γω	πνῑ́γῃς	πνῑ́γῃ	πνῑ́γητον	πνῑ́γητον	πνῑ́γωμεν	πνῑ́γητε	πνῑ́γωσῐ(ν)
	optative	πνῑ́γοιμῐ	πνῑ́γοις	πνῑ́γοι	πνῑ́γοιτον	πνῑγοίτην	πνῑ́γοιμεν	πνῑ́γοιτε	πνῑ́γοιεν
	imperative		πνῖγε	πνῑγέτω	πνῑ́γετον	πνῑγέτων		πνῑ́γετε	πνῑγόντων
middle/ passive	indicative	πνῑ́γομαι	πνῑ́γῃ / πνῑ́γει	πνῑ́γεται	πνῑ́γεσθον	πνῑ́γεσθον	πνῑγόμεθᾰ	πνῑ́γεσθε	πνῑ́γονται
	subjunctive	πνῑ́γωμαι	πνῑ́γῃ	πνῑ́γηται	πνῑ́γησθον	πνῑ́γησθον	πνῑγώμεθᾰ	πνῑ́γησθε	πνῑ́γωνται
	optative	πνῑγοίμην	πνῑ́γοιο	πνῑ́γοιτο	πνῑ́γοισθον	πνῑγοίσθην	πνῑγοίμεθᾰ	πνῑ́γοισθε	πνῑ́γοιντο
	imperative		πνῑ́γου	πνῑγέσθω	πνῑ́γεσθον	πνῑγέσθων		πνῑ́γεσθε	πνῑγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πνῑ́γειν				πνῑ́γεσθαι
participle	m	πνῑ́γων				πνῑγόμενος
	f	πνῑ́γουσᾰ				πνῑγομένη
	n	πνῖγον				πνῑγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔπνῑγον, ἐπνῑγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπνῑγον	ἔπνῑγες	ἔπνῑγε(ν)	ἐπνῑ́γετον	ἐπνῑγέτην	ἐπνῑ́γομεν	ἐπνῑ́γετε	ἔπνῑγον
middle/ passive	indicative	ἐπνῑγόμην	ἐπνῑ́γου	ἐπνῑ́γετο	ἐπνῑ́γεσθον	ἐπνῑγέσθην	ἐπνῑγόμεθᾰ	ἐπνῑ́γεσθε	ἐπνῑ́γοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πνῑ́ξω, πνῑ́ξομαι, πνῑγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πνῑ́ξω	πνῑ́ξεις	πνῑ́ξει	πνῑ́ξετον	πνῑ́ξετον	πνῑ́ξομεν	πνῑ́ξετε	πνῑ́ξουσῐ(ν)
	optative	πνῑ́ξοιμῐ	πνῑ́ξοις	πνῑ́ξοι	πνῑ́ξοιτον	πνῑξοίτην	πνῑ́ξοιμεν	πνῑ́ξοιτε	πνῑ́ξοιεν
middle	indicative	πνῑ́ξομαι	πνῑ́ξῃ / πνῑ́ξει	πνῑ́ξεται	πνῑ́ξεσθον	πνῑ́ξεσθον	πνῑξόμεθᾰ	πνῑ́ξεσθε	πνῑ́ξονται
	optative	πνῑξοίμην	πνῑ́ξοιο	πνῑ́ξοιτο	πνῑ́ξοισθον	πνῑξοίσθην	πνῑξοίμεθᾰ	πνῑ́ξοισθε	πνῑ́ξοιντο
passive	indicative	πνῑγήσομαι	πνῑγήσῃ	πνῑγήσεται	πνῑγήσεσθον	πνῑγήσεσθον	πνῑγησόμεθᾰ	πνῑγήσεσθε	πνῑγήσονται
	optative	πνῑγησοίμην	πνῑγήσοιο	πνῑγήσοιτο	πνῑγήσοισθον	πνῑγησοίσθην	πνῑγησοίμεθᾰ	πνῑγήσοισθε	πνῑγήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πνῑ́ξειν			πνῑ́ξεσθαι		πνῑγήσεσθαι
participle	m	πνῑ́ξων			πνῑξόμενος		πνῑγησόμενος
	f	πνῑ́ξουσᾰ			πνῑξομένη		πνῑγησομένη
	n	πνῖξον			πνῑξόμενον		πνῑγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπνῑξᾰ, ἐπνῑξᾰ́μην, ἐπνῑ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπνῑξᾰ	ἔπνῑξᾰς	ἔπνῑξε(ν)	ἐπνῑ́ξᾰτον	ἐπνῑξᾰ́την	ἐπνῑ́ξᾰμεν	ἐπνῑ́ξᾰτε	ἔπνῑξᾰν
	subjunctive	πνῑ́ξω	πνῑ́ξῃς	πνῑ́ξῃ	πνῑ́ξητον	πνῑ́ξητον	πνῑ́ξωμεν	πνῑ́ξητε	πνῑ́ξωσῐ(ν)
	optative	πνῑ́ξαιμῐ	πνῑ́ξειᾰς / πνῑ́ξαις	πνῑ́ξειε(ν) / πνῑ́ξαι	πνῑ́ξαιτον	πνῑξαίτην	πνῑ́ξαιμεν	πνῑ́ξαιτε	πνῑ́ξειᾰν / πνῑ́ξαιεν
	imperative		πνῖξον	πνῑξᾰ́τω	πνῑ́ξᾰτον	πνῑξᾰ́των		πνῑ́ξᾰτε	πνῑξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπνῑξᾰ́μην	ἐπνῑ́ξω	ἐπνῑ́ξᾰτο	ἐπνῑ́ξᾰσθον	ἐπνῑξᾰ́σθην	ἐπνῑξᾰ́μεθᾰ	ἐπνῑ́ξᾰσθε	ἐπνῑ́ξᾰντο
	subjunctive	πνῑ́ξωμαι	πνῑ́ξῃ	πνῑ́ξηται	πνῑ́ξησθον	πνῑ́ξησθον	πνῑξώμεθᾰ	πνῑ́ξησθε	πνῑ́ξωνται
	optative	πνῑξαίμην	πνῑ́ξαιο	πνῑ́ξαιτο	πνῑ́ξαισθον	πνῑξαίσθην	πνῑξαίμεθᾰ	πνῑ́ξαισθε	πνῑ́ξαιντο
	imperative		πνῖξαι	πνῑξᾰ́σθω	πνῑ́ξᾰσθον	πνῑξᾰ́σθων		πνῑ́ξᾰσθε	πνῑξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπνῑ́χθην	ἐπνῑ́χθης	ἐπνῑ́χθη	ἐπνῑ́χθητον	ἐπνῑχθήτην	ἐπνῑ́χθημεν	ἐπνῑ́χθητε	ἐπνῑ́χθησᾰν
	subjunctive	πνῑχθῶ	πνῑχθῇς	πνῑχθῇ	πνῑχθῆτον	πνῑχθῆτον	πνῑχθῶμεν	πνῑχθῆτε	πνῑχθῶσῐ(ν)
	optative	πνῑχθείην	πνῑχθείης	πνῑχθείη	πνῑχθεῖτον / πνῑχθείητον	πνῑχθείτην / πνῑχθειήτην	πνῑχθεῖμεν / πνῑχθείημεν	πνῑχθεῖτε / πνῑχθείητε	πνῑχθεῖεν / πνῑχθείησᾰν
	imperative		πνῑ́χθητῐ	πνῑχθήτω	πνῑ́χθητον	πνῑχθήτων		πνῑ́χθητε	πνῑχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πνῖξαι			πνῑ́ξᾰσθαι		πνῑχθῆναι
participle	m	πνῑ́ξᾱς			πνῑξᾰ́μενος		πνῑχθείς
	f	πνῑ́ξᾱσᾰ			πνῑξᾰμένη		πνῑχθεῖσᾰ
	n	πνῖξᾰν			πνῑξᾰ́μενον		πνῑχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπνῐ́γην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπνῐ́γην	ἐπνῐ́γης	ἐπνῐ́γη	ἐπνῐ́γητον	ἐπνῐγήτην	ἐπνῐ́γημεν	ἐπνῐ́γητε	ἐπνῐ́γησᾰν
	subjunctive	πνῐγῶ	πνῐγῇς	πνῐγῇ	πνῐγῆτον	πνῐγῆτον	πνῐγῶμεν	πνῐγῆτε	πνῐγῶσῐ(ν)
	optative	πνῐγείην	πνῐγείης	πνῐγείη	πνῐγεῖτον / πνῐγείητον	πνῐγείτην / πνῐγειήτην	πνῐγεῖμεν / πνῐγείημεν	πνῐγεῖτε / πνῐγείητε	πνῐγεῖεν / πνῐγείησᾰν
	imperative		πνῐ́γηθῐ	πνῐγήτω	πνῐ́γητον	πνῐγήτων		πνῐ́γητε	πνῐγέντων
							passive
infinitive							πνῐγῆναι
participle	m						πνῐγείς
	f						πνῐγεῖσᾰ
	n						πνῐγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπνῑγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πέπνῑγμαι	πέπνῑξαι	πέπνῑκται	πέπνῑχθον	πέπνῑχθον	πεπνῑ́γμεθᾰ	πέπνῑχθε	πεπνῑ́γᾰται
	subjunctive	πεπνῑγμένος ὦ	πεπνῑγμένος ᾖς	πεπνῑγμένος ᾖ	πεπνῑγμένω ἦτον	πεπνῑγμένω ἦτον	πεπνῑγμένοι ὦμεν	πεπνῑγμένοι ἦτε	πεπνῑγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπνῑγμένος εἴην	πεπνῑγμένος εἴης	πεπνῑγμένος εἴη	πεπνῑγμένω εἴητον / εἶτον	πεπνῑγμένω εἰήτην / εἴτην	πεπνῑγμένοι εἴημεν / εἶμεν	πεπνῑγμένοι εἴητε / εἶτε	πεπνῑγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		πέπνῑξο	πεπνῑ́χθω	πέπνῑχθον	πεπνῑ́χθων		πέπνῑχθε	πεπνῑ́χθων
						middle/passive
infinitive						πεπνῖχθαι
participle	m					πεπνῑγμένος
	f					πεπνῑγμένη
	n					πεπνῑγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποπνῑ́γω (apopnī́gō)
• κᾰτᾰπνῑ́γω (kătăpnī́gō)
• περῐπνῑ́γω (perĭpnī́gō)
• πνῑγᾰλῐ́ων (pnīgălĭ́ōn)
• πνῑγετός (pnīgetós)
• πνῑγεύς (pnīgeús)
• πνῑγηρός (pnīgērós)
• πνῑγῐ́ζω (pnīgĭ́zō)
• πνῑγῖτῐς (pnīgîtĭs)
• πνῖγμᾰ (pnîgmă)
• πνῑγμονή (pnīgmonḗ)
• πνῑγμός (pnīgmós)
• πνῑγμώδης (pnīgmṓdēs)
• πνῑγόεις (pnīgóeis)
• πνῖγος (pnîgos)
• πνῑγώδης (pnīgṓdēs)
• πνικτήρ (pniktḗr)
• πνῐκτῐκός (pnĭktĭkós)
• πνῐκτός (pnĭktós)
• πνῐ́ξ (pnĭ́x)
• πνῖξῐς (pnîxĭs)
• σῠμπνῑ́γω (sŭmpnī́gō)

Descendants

• Greek: πνίγω (pnígo)

Further reading

• “πνίγω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πνίγω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πνίγω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010), Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πνῑ́γω (pnī́gō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpni.ɣo/
• Hyphenation: πνί‧γω

Verb

πνίγω • (pnígo) (past έπνιξα, passive πνίγομαι, p‑past πνίγηκα/πνίχτηκα, ppp πνιγμένος)

1. (of creatures) to drown, smother, choke (to asphyxiate)

   Δέκα άτομα πνίγηκαν εξαιτίας του τσουνάμι.

   Déka átoma pnígikan exaitías tou tsounámi.

   Ten people drowned because of the tsunami.

2. (botany) prevent growth

   Tα ζιζάνια έπνιξαν τα λουλούδια.

   Ta zizánia épnixan ta louloúdia.

   Weeds smothered the flowers.

3. (figuratively) prevent manifestation, hide expression

   Tο παχύ χαλί έπνιγε τον ήχο των βημάτων τους.

   To pachý chalí épnige ton ícho ton vimáton tous.

   The thick carpet muffled the sound of their footsteps.

   Η ανταρσία πνίγηκε στο αίμα.

   I antarsía pnígike sto aíma.

   The mutiny was violently suppressed.

4. (figuratively) overwhelm, fill, suffocate

   Πνιγήκαμε στη σκόνη.

   Pnigíkame sti skóni.

   We suffocated from the dust.

5. (figuratively) suffocate, choke, cause intense mental discomfort, tension, distress

   Δεν μπορώ να κάτσω μέσα στο σπίτι· πνίγομαι!

   Den boró na kátso mésa sto spíti; pnígomai!

   I can't sit inside the house; I'm suffocating!

Conjugation

πνίγω   πνίγομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	πνίγω	πνίξω	πνίγομαι	πνιγώ, (πνιχτώ)1
2 sg	πνίγεις	πνίξεις	πνίγεσαι	πνιγείς, πνιχτείς
3 sg	πνίγει	πνίξει	πνίγεται	πνιγεί, πνιχτεί
1 pl	πνίγουμε, [‑ομε]	πνίξουμε, [‑ομε]	πνιγόμαστε	πνιγούμε, πνιχτούμε
2 pl	πνίγετε	πνίξετε	πνίγεστε, πνιγόσαστε	πνιγείτε, πνιχτείτε
3 pl	πνίγουν(ε)	πνίξουν(ε)	πνίγονται	πνιγούν(ε), πνιχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έπνιγα	έπνιξα	πνιγόμουν(α)	πνίγηκα, (πνίχτηκα)1
2 sg	έπνιγες	έπνιξες	πνιγόσουν(α)	πνίγηκες, πνίχτηκες
3 sg	έπνιγε	έπνιξε	πνιγόταν(ε)	πνίγηκε, πνίχτηκε
1 pl	πνίγαμε	πνίξαμε	πνιγόμασταν, (‑όμαστε)	πνιγήκαμε, πνιχτήκαμε
2 pl	πνίγατε	πνίξατε	πνιγόσασταν, (‑όσαστε)	πνιγήκατε, πνιχτήκατε
3 pl	έπνιγαν, πνίγαν(ε)	έπνιξαν, πνίξαν(ε)	πνίγονταν, (πνιγόντουσαν)	πνίγηκαν, πνιγήκαν(ε), πνίχτηκαν, πνιχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα πνίγω ➤	θα πνίξω ➤	θα πνίγομαι ➤	θα πνιγώ / πνιχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα πνίγεις, …	θα πνίξεις, …	θα πνίγεσαι, …	θα πνιγείς / πνιχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … πνίξει   έχω, έχεις, … πνιγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … πνιγεί / πνιχτεί   είμαι, είσαι, … πνιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … πνίξει   είχα, είχες, … πνιγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … πνιγεί / πνιχτεί   ήμουν, ήσουν, … πνιγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … πνίξει   θα έχω, θα έχεις, … πνιγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … πνιγεί / πνιχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … πνιγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πνίγε	πνίξε	—	πνίξου
2 pl	πνίγετε	πνίξτε	πνίγεστε	πνιγείτε, πνιχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	πνίγοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας πνίξει ➤		πνιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	πνίξει		πνιγεί, πνιχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Second forms with χτ are colloquial and rare.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποπνίγω (apopnígo, “to strangle”)
• αποπνικτικός (apopniktikós, “suffocating”, adjective)
• πνιγηρός (pnigirós, “oppressing, suffocating”, adjective)
• πνιγηρότητα f (pnigirótita)
• πνιγμονή f (pnigmoní, “choking, suffocation”)
• πνιγμός m (pnigmós, “drowning”)
• πνίξιμο n (pníximo, “drowning, choking, suffocation”)
• πνίχτης m (pníchtis, “strangler, one who drowns somebody”)
• πνιχτός m (pnichtós, “strangled, suffocated”)

Further reading

• πνίγω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• πνίγω - Babiniotis, Georgios (2002), Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.