afstromen

Dutch

Etymology

From af +‎ stromen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /ˈɑfˌstroː.mə(n)/
• Hyphenation: af‧stro‧men

Verb

afstromen

1. to flow off, to flow away

   Gaat na hoe veranderingen in de atmosfeer de samenstelling van de sneeuwlaag wijzigen en hoe dat zorgt voor het afstromen van het water naar zee.

   Examines how changes in the atmosphere change the composition of the snow layer and how this causes water to flow away to the sea.

2. (education) to downgrade, to go to a lower educational level

   Er zijn dan twee opties, namelijk afstromen naar een lager niveau of doubleren.

   There are then two options, namely downgrading to a lower level or repeating a year.

Conjugation

Conjugation of afstromen (weak, separable)
infinitive	afstromen
past singular	stroomde af
past participle	afgestroomd
infinitive	afstromen
gerund	afstromen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stroom af	stroomde af	afstroom	afstroomde
2nd person sing. (jij)	stroomt af, stroom af2	stroomde af	afstroomt	afstroomde
2nd person sing. (u)	stroomt af	stroomde af	afstroomt	afstroomde
2nd person sing. (gij)	stroomt af	stroomde af	afstroomt	afstroomde
3rd person singular	stroomt af	stroomde af	afstroomt	afstroomde
plural	stromen af	stroomden af	afstromen	afstroomden
subjunctive sing.1	strome af	stroomde af	afstrome	afstroomde
subjunctive plur.1	stromen af	stroomden af	afstromen	afstroomden
imperative sing.	stroom af
imperative plur.1	stroomt af
participles	afstromend	afgestroomd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• afstroom