Top Qs
Timeline
Chat
Perspective
authentico
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [au̯ˈtʰɛn.tɪ.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [au̯ˈtɛn.ti.ko]
Etymology 1
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
authenticō
Etymology 2
From authenticus + -ō
Verb
authenticō (present infinitive authenticāre, perfect active authenticāvī, supine authenticātum); first conjugation
- (Medieval Latin) to authenticate, approve as authentic
- Synonyms: authentīzō, auctentizō
- 1590, Damianus Zeniarus, Hieronymus Francinus, Decisionum Novissimarum Diversorum Sacri Palatij Apostolici Auditorum, apud Damianum Zenarium, & Hieronymum Francinum, page 86:
- quod rogatus fuit authenticare dictam ſcripturam donationis
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
Alternative forms
- autenticō, auctenticō
Derived terms
Descendants
- English: authenticate
- French: authentiquer
- Portuguese: autenticar
- Spanish: autenticar
References
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “authenticare”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources, London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC
- "Authenticare", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Remove ads
Portuguese
Etymology 1
Adjective
authentico (feminine authentica, masculine plural authenticos, feminine plural authenticas)
- pre-reform spelling (used until 1943 in Brazil and 1911 in Portugal) of autêntico
Etymology 2
Verb
authentico
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads