blijmoedig

Dutch

Etymology

Compound of blij +‎ moed +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌblɛi̯ˈmu.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: blij‧moe‧dig
• Rhymes: -udəx

Adjective

blijmoedig (comparative blijmoediger, superlative blijmoedigst)

1. upbeat, cheerful

Declension

Declension of blijmoedig
uninflected	blijmoedig
inflected	blijmoedige
comparative	blijmoediger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		blijmoedig	blijmoediger	het blijmoedigst het blijmoedigste
indefinite	m./f. sing.	blijmoedige	blijmoedigere	blijmoedigste
	n. sing.	blijmoedig	blijmoediger	blijmoedigste
	plural	blijmoedige	blijmoedigere	blijmoedigste
definite		blijmoedige	blijmoedigere	blijmoedigste
partitive		blijmoedigs	blijmoedigers	—

Derived terms

• blijmoedigheid