detta

See also: dettà

Faroese

Etymology

From Old Norse detta (“to fall down”), from Proto-Indo-European *dʰen- (“to beat, push”). Compare Albanian gdhend (“to carve, chisel”).

Verb

detta (third person singular past indicative datt, third person plural past indicative duttu, supine dottið)

1. to fall

Conjugation

Conjugation of detta (group v-49pp)

infinitive	detta
supine	dottið
	present	past
first singular	detti	datt
second singular	dettur	datst
third singular	dettur	datt
plural	detta	duttu
participle (a34)1	dettandi	dottin
	imperative
singular	dett!
plural	dettið!

¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse detta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɛhta/
• Rhymes: -ɛhta

Verb

detta (strong verb, third-person singular past indicative datt, third-person plural past indicative duttu, supine dottið)

1. to fall

   Synonym: falla

Conjugation

detta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að detta
supine sagnbót		dottið
present participle lýsingarháttur nútíðar		dettandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	dett	datt		detti	dytti
	þú	dettur	dast		dettir	dyttir
	hann, hún, það	dettur	datt		detti	dytti
plural	við	dettum	duttum		dettum	dyttum
	þið	dettið	duttuð		dettið	dyttuð
	þeir, þær, þau	detta	duttu		detti	dyttu
		imperative boðháttur
singular	þú	dett (þú), dettu
plural	þið	dettið (þið), dettiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

dottinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dottinn	dottin	dottið	dottnir	dottnar	dottin
accusative (þolfall)	dottinn	dottna	dottið	dottna	dottnar	dottin
dative (þágufall)	dottnum	dottinni	dottnu	dottnum	dottnum	dottnum
genitive (eignarfall)	dottins	dottinnar	dottins	dottinna	dottinna	dottinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dottni	dottna	dottna	dottnu	dottnu	dottnu
accusative (þolfall)	dottna	dottnu	dottna	dottnu	dottnu	dottnu
dative (þágufall)	dottna	dottnu	dottna	dottnu	dottnu	dottnu
genitive (eignarfall)	dottna	dottnu	dottna	dottnu	dottnu	dottnu