dib

See also: Appendix:Variations of "dib"

Translingual

Etymology

Clipping of English Dinka with b as a placeholder.

Symbol

dib

1. (international standards) ISO 639-3 language code for South Central Dinka.

See also

• Wiktionary’s coverage of South Central Dinka terms

English

English Wikipedia has an article on:

dib

Wikipedia

Pronunciation

• IPA^(key): /dɪb/

• Audio (Southern England):

  (file)

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

dib (third-person singular simple present dibs, present participle dibbing, simple past and past participle dibbed)

1. To dig a hole by poking; especially, to dig a small hole in soil for the purpose of planting a bulb or seed.

   Synonym: dibble

2. To move in a rapid, cautious manner; especially, with movement like a mouse or rat.

See also

• dibber
• dibbing
• dibs

Noun

dib (plural dibs)

2. A dibber (gardening tool).
3. One of the small bones in the knee joints of sheep uniting the bones above and below the joints.

Etymology 2

Verb

dib (third-person singular simple present dibs, present participle dibbing, simple past and past participle dibbed)

1. (scouting) Alternative form of dyb.

Anagrams

• BID, DBI, IBD, IDB, bid

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *tǖp.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

dib (definite accusative dibi, plural diblər)

1. bottom

   dənizin dibində ― on the sea bottom

   gölün dibində ― on the lake bottom

   çayın dibində ― on the river bottom

2. root, base

   ağacı dibindən kəsmək ― to cut the tree at the base

3. lower part
4. deep (a long way inside; situated far in or back)

   bağın dibində ― in the deep of the garden

   meşənin dibində ― deep in the forest

5. (mining) face (as in coalface)
6. (colloquial) hymen

   Synonym: qızlıq pərdəsi

Declension

Declension of dib

	singular	plural
nominative	dib	diblər
definite accusative	dibi	dibləri
dative	dibə	diblərə
locative	dibdə	diblərdə
ablative	dibdən	diblərdən
definite genitive	dibin	diblərin

Possessive forms of dib

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	dibim	diblərim
sənin (“your”)	dibin	diblərin
onun (“his/her/its”)	dibi	dibləri
bizim (“our”)	dibimiz	diblərimiz
sizin (“your”)	dibiniz	dibləriniz
onların (“their”)	dibi or dibləri	dibləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	dibimi	diblərimi
sənin (“your”)	dibini	diblərini
onun (“his/her/its”)	dibini	diblərini
bizim (“our”)	dibimizi	diblərimizi
sizin (“your”)	dibinizi	diblərinizi
onların (“their”)	dibini or diblərini	diblərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	dibimə	diblərimə
sənin (“your”)	dibinə	diblərinə
onun (“his/her/its”)	dibinə	diblərinə
bizim (“our”)	dibimizə	diblərimizə
sizin (“your”)	dibinizə	diblərinizə
onların (“their”)	dibinə or diblərinə	diblərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	dibimdə	diblərimdə
sənin (“your”)	dibində	diblərində
onun (“his/her/its”)	dibində	diblərində
bizim (“our”)	dibimizdə	diblərimizdə
sizin (“your”)	dibinizdə	diblərinizdə
onların (“their”)	dibində or diblərində	diblərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	dibimdən	diblərimdən
sənin (“your”)	dibindən	diblərindən
onun (“his/her/its”)	dibindən	diblərindən
bizim (“our”)	dibimizdən	diblərimizdən
sizin (“your”)	dibinizdən	diblərinizdən
onların (“their”)	dibindən or diblərindən	diblərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	dibimin	diblərimin
sənin (“your”)	dibinin	diblərinin
onun (“his/her/its”)	dibinin	diblərinin
bizim (“our”)	dibimizin	diblərimizin
sizin (“your”)	dibinizin	diblərinizin
onların (“their”)	dibinin or diblərinin	diblərinin

Maltese

Etymology

From Arabic ذِئْب (ḏiʔb). Compare Moroccan Arabic ديب (dīb), Egyptian Arabic ديب (dīb).

Pronunciation

• IPA^(key): /diːp/

Noun

dib m (plural djieb)

1. wolf

   Synonym: lupu

Sumerian

Romanization

dib

1. romanization of 𒁳 (dib)

Volapük

Pronunciation

• IPA^(key): /dib/

Noun

dib (nominative plural dibs)

1. depth

Declension

Declension of dib

	singular	plural
nominative	dib	dibs
genitive	diba	dibas
dative	dibe	dibes
accusative	dibi	dibis
vocative 1	o dib!	o dibs!
predicative 2	dibu	dibus

¹ status as a case is disputed
² in later, non-classical Volapük only

Derived terms

• dibik
• dibot