ergja

Icelandic

Etymology

From Old Norse *ergja, from Proto-Germanic *argijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛr.ca/
• Rhymes: -ɛrca

Verb

ergja (weak verb, third-person singular past indicative ergði, supine ergt)

1. (transitive) to annoy, irk, anger

Conjugation

ergja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að ergja
supine sagnbót		ergt
present participle lýsingarháttur nútíðar		ergjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	ergi	ergði		ergi	ergði
	þú	ergir	ergðir		ergir	ergðir
	hann, hún, það	ergir	ergði		ergi	ergði
plural	við	ergjum	ergðum		ergjum	ergðum
	þið	ergið	ergðuð		ergið	ergðuð
	þeir, þær, þau	ergja	ergðu		ergi	ergðu
		imperative boðháttur
singular	þú	erg (þú), ergðu
plural	þið	ergið (þið), ergiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ergjast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að ergjast
supine sagnbót		ergst
present participle lýsingarháttur nútíðar		ergjandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	ergist	ergðist		ergist	ergðist
	þú	ergist	ergðist		ergist	ergðist
	hann, hún, það	ergist	ergðist		ergist	ergðist
plural	við	ergjumst	ergðumst		ergjumst	ergðumst
	þið	ergist	ergðust		ergist	ergðust
	þeir, þær, þau	ergjast	ergðust		ergist	ergðust
		imperative boðháttur
singular	þú	ergst (þú), ergstu
plural	þið	ergist (þið), ergisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ergður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ergður	ergð	ergt	ergðir	ergðar	ergð
accusative (þolfall)	ergðan	ergða	ergt	ergða	ergðar	ergð
dative (þágufall)	ergðum	ergðri	ergðu	ergðum	ergðum	ergðum
genitive (eignarfall)	ergðs	ergðrar	ergðs	ergðra	ergðra	ergðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ergði	ergða	ergða	ergðu	ergðu	ergðu
accusative (þolfall)	ergða	ergðu	ergða	ergðu	ergðu	ergðu
dative (þágufall)	ergða	ergðu	ergða	ergðu	ergðu	ergðu
genitive (eignarfall)	ergða	ergðu	ergða	ergðu	ergðu	ergðu

Derived terms

suffixed terms

• ergilegur

References

• “ergja” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)