heilsa

Faroese

Etymology

From Old Norse heilsa.

Noun

heilsa f (genitive singular heilsu, plural heilsur)

1. health
2. greeting

Declension

f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	heilsa	heilsan	heilsur	heilsurnar
accusative	heilsu	heilsuna	heilsur	heilsurnar
dative	heilsu	heilsuni	heilsum	heilsunum
genitive	heilsu	heilsunnar	heilsa	heilsanna

Synonyms

• (greeting): heilsan, kvøða

Verb

heilsa (third person singular past indicative heilsaði, third person plural past indicative heilsað, supine heilsað)

1. to greet

Conjugation

Conjugation of heilsa (group v-30)

infinitive	heilsa
supine	heilsað
	present	past
first singular	heilsi	heilsaði
second singular	heilsar	heilsaði
third singular	heilsar	heilsaði
plural	heilsa	heilsaðu
participle (a6)1	heilsandi	heilsaður
	imperative
singular	heilsa!
plural	heilsið!

¹Only the past participle being declined.

Further reading

• "heilsa" at Sprotin.fo

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈheilsa/

Etymology 1

From Old Norse heilsa.

Noun

heilsa f (genitive singular heilsu, no plural)

1. health

   Hvernig er heilsan?

   How is the health?

Declension

Declension of heilsa (sg-only feminine)

	singular
	indefinite	definite
nominative	heilsa	heilsan
accusative	heilsu	heilsuna
dative	heilsu	heilsunni
genitive	heilsu	heilsunnar

Derived terms

• vera við góða heilsu
• vera við slæma heilsu

Related terms

• heill

Etymology 2

Verb

heilsa (weak verb, third-person singular past indicative heilsaði, supine heilsað)

1. to greet

   Heilsaðu ömmu þinni.

   Greet your grandmother.

Conjugation

heilsa – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að heilsa
supine sagnbót		heilsað
present participle lýsingarháttur nútíðar		heilsandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	heilsa	heilsaði		heilsi	heilsaði
	þú	heilsar	heilsaðir		heilsir	heilsaðir
	hann, hún, það	heilsar	heilsaði		heilsi	heilsaði
plural	við	heilsum	heilsuðum		heilsum	heilsuðum
	þið	heilsið	heilsuðuð		heilsið	heilsuðuð
	þeir, þær, þau	heilsa	heilsuðu		heilsi	heilsuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	heilsa (þú), heilsaðu
plural	þið	heilsið (þið), heilsiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heilsast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að heilsast
supine sagnbót		heilsast
present participle lýsingarháttur nútíðar		heilsandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	heilsast	heilsaðist		heilsist	heilsaðist
	þú	heilsast	heilsaðist		heilsist	heilsaðist
	hann, hún, það	heilsast	heilsaðist		heilsist	heilsaðist
plural	við	heilsumst	heilsuðumst		heilsumst	heilsuðumst
	þið	heilsist	heilsuðust		heilsist	heilsuðust
	þeir, þær, þau	heilsast	heilsuðust		heilsist	heilsuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	heilsast (þú), heilsastu
plural	þið	heilsist (þið), heilsisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• biðja að heilsa

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hailisōną (“to greet, salute”). Cognate with Old High German heilida.

Noun

heilsa f

1. health

Declension

Declension of heilsa (weak ōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	heilsa	heilsan	heilsur	heilsurnar
accusative	heilsu	heilsuna	heilsur	heilsurnar
dative	heilsu	heilsunni	heilsum	heilsunum
genitive	heilsu	heilsunnar	heilsna	heilsnanna

Descendants

• Icelandic: heilsa
• Faroese: heilsa
• Norwegian Nynorsk: helse, helsa, heilsa
• Norwegian Bokmål: helse
• Old Swedish: hēlsa, hælsa
  • Swedish: hälsa
• Old Danish: helsæ
  • Danish: helsen
  • Scanian: hælsa
• → Middle English: hailsen, haylsen
  • Scots: hailse, helse

Verb

heilsa

1. to greet

Conjugation

Conjugation of heilsa — active (weak class 2)

infinitive	heilsa
present participle	heilsandi
past participle	heilsaðr
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	heilsa	heilsaða		heilsa	heilsaða
2nd person singular	heilsar	heilsaðir		heilsir	heilsaðir
3rd person singular	heilsar	heilsaði		heilsi	heilsaði
1st person plural	heilsum	heilsuðum		heilsim	heilsaðim
2nd person plural	heilsið	heilsuðuð		heilsið	heilsaðið
3rd person plural	heilsa	heilsuðu		heilsi	heilsaði
imperative	present
2nd person singular	heilsa
1st person plural	heilsum
2nd person plural	heilsið

Conjugation of heilsa — mediopassive (weak class 2)

infinitive	heilsask
present participle	heilsandisk
past participle	heilsazk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	heilsumk	heilsuðumk		heilsumk	heilsuðumk
2nd person singular	heilsask	heilsaðisk		heilsisk	heilsaðisk
3rd person singular	heilsask	heilsaðisk		heilsisk	heilsaðisk
1st person plural	heilsumsk	heilsuðumsk		heilsimsk	heilsaðimsk
2nd person plural	heilsizk	heilsuðuzk		heilsizk	heilsaðizk
3rd person plural	heilsask	heilsuðusk		heilsisk	heilsaðisk
imperative	present
2nd person singular	heilsask
1st person plural	heilsumsk
2nd person plural	heilsizk

Descendants

• Icelandic: heilsa
• Faroese: heilsa
• Norwegian Nynorsk: helsa; (dialectal) heilse, heⁱsj, hæsj
• Swedish: hälsa
• Danish: hilse
  • Norwegian Bokmål: hilse

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910), “heilsa”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive