hrella

Icelandic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈr̥ɛtla/
• Rhymes: -ɛtla

Verb

hrella (weak verb, third-person singular past indicative hrelldi, supine hrellt)

1. to tease, to provoke [with accusative]

   Synonyms: stríða, erta, ergja

2. to sadden, to distress [with accusative]

   Synonym: hryggja

Conjugation

hrella – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að hrella
supine sagnbót		hrellt
present participle lýsingarháttur nútíðar		hrellandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hrelli	hrelldi		hrelli	hrelldi
	þú	hrellir	hrelldir		hrellir	hrelldir
	hann, hún, það	hrellir	hrelldi		hrelli	hrelldi
plural	við	hrellum	hrelldum		hrellum	hrelldum
	þið	hrellið	hrellduð		hrellið	hrellduð
	þeir, þær, þau	hrella	hrelldu		hrelli	hrelldu
		imperative boðháttur
singular	þú	hrell (þú), hrelldu
plural	þið	hrellið (þið), hrelliði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hrellast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að hrellast
supine sagnbót		hrellst
present participle lýsingarháttur nútíðar		hrellandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hrellist	hrelldist		hrellist	hrelldist
	þú	hrellist	hrelldist		hrellist	hrelldist
	hann, hún, það	hrellist	hrelldist		hrellist	hrelldist
plural	við	hrellumst	hrelldumst		hrellumst	hrelldumst
	þið	hrellist	hrelldust		hrellist	hrelldust
	þeir, þær, þau	hrellast	hrelldust		hrellist	hrelldust
		imperative boðháttur
singular	þú	hrellst (þú), hrellstu
plural	þið	hrellist (þið), hrellisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hrelldur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hrelldur	hrelld	hrellt	hrelldir	hrelldar	hrelld
accusative (þolfall)	hrelldan	hrellda	hrellt	hrellda	hrelldar	hrelld
dative (þágufall)	hrelldum	hrelldri	hrelldu	hrelldum	hrelldum	hrelldum
genitive (eignarfall)	hrellds	hrelldrar	hrellds	hrelldra	hrelldra	hrelldra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hrelldi	hrellda	hrellda	hrelldu	hrelldu	hrelldu
accusative (þolfall)	hrellda	hrelldu	hrellda	hrelldu	hrelldu	hrelldu
dative (þágufall)	hrellda	hrelldu	hrellda	hrelldu	hrelldu	hrelldu
genitive (eignarfall)	hrellda	hrelldu	hrellda	hrelldu	hrelldu	hrelldu

Derived terms

• hrelling (“teasing; anguish, sorrow”)