Verb
īnfarciō (present infinitive īnfarcīre, perfect active īnfarsī, supine īnfartum or īnfarctum); fourth conjugation
- alternative form of īnferciō
Conjugation
More information indicative, singular ...
| indicative |
singular |
plural |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| active |
present |
īnfarciō |
īnfarcīs |
īnfarcit |
īnfarcīmus |
īnfarcītis |
īnfarciunt |
| imperfect |
īnfarciēbam |
īnfarciēbās |
īnfarciēbat |
īnfarciēbāmus |
īnfarciēbātis |
īnfarciēbant |
| future |
īnfarciam |
īnfarciēs |
īnfarciet |
īnfarciēmus |
īnfarciētis |
īnfarcient |
| perfect |
īnfarsī |
īnfarsistī |
īnfarsit |
īnfarsimus |
īnfarsistis |
īnfarsērunt, īnfarsēre |
| pluperfect |
īnfarseram |
īnfarserās |
īnfarserat |
īnfarserāmus |
īnfarserātis |
īnfarserant |
| future perfect |
īnfarserō |
īnfarseris |
īnfarserit |
īnfarserimus |
īnfarseritis |
īnfarserint |
| passive |
present |
īnfarcior |
īnfarcīris, īnfarcīre |
īnfarcītur |
īnfarcīmur |
īnfarcīminī |
īnfarciuntur |
| imperfect |
īnfarciēbar |
īnfarciēbāris, īnfarciēbāre |
īnfarciēbātur |
īnfarciēbāmur |
īnfarciēbāminī |
īnfarciēbantur |
| future |
īnfarciar |
īnfarciēris, īnfarciēre |
īnfarciētur |
īnfarciēmur |
īnfarciēminī |
īnfarcientur |
| perfect |
īnfartus or īnfarctus + present active indicative of sum |
| pluperfect |
īnfartus or īnfarctus + imperfect active indicative of sum |
| future perfect |
īnfartus or īnfarctus + future active indicative of sum |
| subjunctive |
singular |
plural |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| active |
present |
īnfarciam |
īnfarciās |
īnfarciat |
īnfarciāmus |
īnfarciātis |
īnfarciant |
| imperfect |
īnfarcīrem |
īnfarcīrēs |
īnfarcīret |
īnfarcīrēmus |
īnfarcīrētis |
īnfarcīrent |
| perfect |
īnfarserim |
īnfarserīs |
īnfarserit |
īnfarserīmus |
īnfarserītis |
īnfarserint |
| pluperfect |
īnfarsissem |
īnfarsissēs |
īnfarsisset |
īnfarsissēmus |
īnfarsissētis |
īnfarsissent |
| passive |
present |
īnfarciar |
īnfarciāris, īnfarciāre |
īnfarciātur |
īnfarciāmur |
īnfarciāminī |
īnfarciantur |
| imperfect |
īnfarcīrer |
īnfarcīrēris, īnfarcīrēre |
īnfarcīrētur |
īnfarcīrēmur |
īnfarcīrēminī |
īnfarcīrentur |
| perfect |
īnfartus or īnfarctus + present active subjunctive of sum |
| pluperfect |
īnfartus or īnfarctus + imperfect active subjunctive of sum |
| imperative |
singular |
plural |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| active |
present |
— |
īnfarcī |
— |
— |
īnfarcīte |
— |
| future |
— |
īnfarcītō |
īnfarcītō |
— |
īnfarcītōte |
īnfarciuntō |
| passive |
present |
— |
īnfarcīre |
— |
— |
īnfarcīminī |
— |
| future |
— |
īnfarcītor |
īnfarcītor |
— |
— |
īnfarciuntor |
| īnfarcīre |
īnfarcīrī |
īnfarciēns |
— |
īnfartūrum esse, īnfarctūrum esse |
īnfartum īrī, īnfarctum īrī |
īnfartūrus, īnfarctūrus |
īnfarciendus, īnfarciundus |
| īnfarsisse |
īnfartum esse, īnfarctum esse |
— |
īnfartus, īnfarctus |
| — |
īnfartum fore, īnfarctum fore |
— |
— |
īnfartūrum fuisse, īnfarctūrum fuisse |
— |
— |
— |
| īnfarciendī |
īnfarciendō |
īnfarciendum |
īnfarciendō |
īnfartum, īnfarctum |
īnfartū, īnfarctū |
Close
References
- “infarcio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infarcio”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.