omlopen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɔm.loː.pə(n)]

• Audio:

  (file)

Etymology 1

From om +‎ lopen.

Verb

omlopen

1. (intransitive) to walk around, to make a detour
2. (transitive) to knock down or knock over by walking

   Synonym: omverlopen

Conjugation

Conjugation of omlopen (strong class 7, separable)
infinitive	omlopen
past singular	liep om
past participle	omgelopen
infinitive	omlopen
gerund	omlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop om	liep om	omloop	omliep
2nd person sing. (jij)	loopt om, loop om2	liep om	omloopt	omliep
2nd person sing. (u)	loopt om	liep om	omloopt	omliep
2nd person sing. (gij)	loopt om	liept om	omloopt	omliept
3rd person singular	loopt om	liep om	omloopt	omliep
plural	lopen om	liepen om	omlopen	omliepen
subjunctive sing.1	lope om	liepe om	omlope	omliepe
subjunctive plur.1	lopen om	liepen om	omlopen	omliepen
imperative sing.	loop om
imperative plur.1	loopt om
participles	omlopend	omgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• omloop

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

omlopen

1. plural of omloop

Anagrams

• lopen om