onschuldig

Dutch

Etymology

From on- +‎ schuldig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔnˈsxʏl.dəx/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ʏldəx

Adjective

onschuldig (comparative onschuldiger, superlative onschuldigst)

1. innocent

Declension

Declension of onschuldig
uninflected	onschuldig
inflected	onschuldige
comparative	onschuldiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onschuldig	onschuldiger	het onschuldigst het onschuldigste
indefinite	m./f. sing.	onschuldige	onschuldigere	onschuldigste
	n. sing.	onschuldig	onschuldiger	onschuldigste
	plural	onschuldige	onschuldigere	onschuldigste
definite		onschuldige	onschuldigere	onschuldigste
partitive		onschuldigs	onschuldigers	—

Related terms

• onschuld

Descendants

• Negerhollands: onskuldig, onskyldig