plechtig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch plichtich, plechtich, from plicht +‎ -ig.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

plechtig (comparative plechtiger, superlative plechtigst)

1. formal, stiff
2. solemn, ceremonious

Declension

Declension of plechtig
uninflected	plechtig
inflected	plechtige
comparative	plechtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		plechtig	plechtiger	het plechtigst het plechtigste
indefinite	m./f. sing.	plechtige	plechtigere	plechtigste
	n. sing.	plechtig	plechtiger	plechtigste
	plural	plechtige	plechtigere	plechtigste
definite		plechtige	plechtigere	plechtigste
partitive		plechtigs	plechtigers	—