praecedo

Latin

Etymology

prae- +‎ cēdō.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): [prae̯ˈkeː.doː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): [preˈt͡ʃɛː.d̪o]

Verb

praecēdō (present infinitive praecēdere, perfect active praecessī, supine praecessum); third conjugation

1. to precede (go before)

   Synonyms: antecēdō, praeeō, anteeō

2. to surpass or excel

Conjugation

   Conjugation of praecēdō (third conjugation)

indicative		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	praecēdō		praecēdis		praecēdit		praecēdimus		praecēditis		praecēdunt
	imperfect	praecēdēbam		praecēdēbās		praecēdēbat		praecēdēbāmus		praecēdēbātis		praecēdēbant
	future	praecēdam		praecēdēs		praecēdet		praecēdēmus		praecēdētis		praecēdent
	perfect	praecessī		praecessistī		praecessit		praecessimus		praecessistis		praecessērunt, praecessēre
	pluperfect	praecesseram		praecesserās		praecesserat		praecesserāmus		praecesserātis		praecesserant
	future perfect	praecesserō		praecesseris		praecesserit		praecesserimus		praecesseritis		praecesserint
passive	present	praecēdor		praecēderis, praecēdere		praecēditur		praecēdimur		praecēdiminī		praecēduntur
	imperfect	praecēdēbar		praecēdēbāris, praecēdēbāre		praecēdēbātur		praecēdēbāmur		praecēdēbāminī		praecēdēbantur
	future	praecēdar		praecēdēris, praecēdēre		praecēdētur		praecēdēmur		praecēdēminī		praecēdentur
	perfect	praecessus + present active indicative of sum
	pluperfect	praecessus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	praecessus + future active indicative of sum
subjunctive		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	praecēdam		praecēdās		praecēdat		praecēdāmus		praecēdātis		praecēdant
	imperfect	praecēderem		praecēderēs		praecēderet		praecēderēmus		praecēderētis		praecēderent
	perfect	praecesserim		praecesserīs		praecesserit		praecesserīmus		praecesserītis		praecesserint
	pluperfect	praecessissem		praecessissēs		praecessisset		praecessissēmus		praecessissētis		praecessissent
passive	present	praecēdar		praecēdāris, praecēdāre		praecēdātur		praecēdāmur		praecēdāminī		praecēdantur
	imperfect	praecēderer		praecēderēris, praecēderēre		praecēderētur		praecēderēmur		praecēderēminī		praecēderentur
	perfect	praecessus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	praecessus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	—		praecēde		—		—		praecēdite		—
	future	—		praecēditō		praecēditō		—		praecēditōte		praecēduntō
passive	present	—		praecēdere		—		—		praecēdiminī		—
	future	—		praecēditor		praecēditor		—		—		praecēduntor
non-finite forms		infinitive						participle
		active			passive			active			passive
present		praecēdere			praecēdī			praecēdēns			—
future		praecessūrum esse			praecessum īrī			praecessūrus			praecēdendus, praecēdundus
perfect		praecessisse			praecessum esse			—			praecessus
future perfect		—			praecessum fore			—			—
perfect potential		praecessūrum fuisse			—			—			—
verbal nouns		gerund								supine
		genitive		dative		accusative		ablative		accusative		ablative
		praecēdendī		praecēdendō		praecēdendum		praecēdendō		praecessum		praecessū

Descendants

• Catalan: precedir
• English: precede
• English: precess
• Galician: preceder
• Italian: precedere
• Middle French: précéder
  • English: precede
  • French: précéder
• Portuguese: preceder
• Romanian: preceda, precede
• Spanish: preceder

References

• “praecedo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “praecedo”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• “praecedo”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
• praecedo in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)), Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700‎, pre-publication website, 2005-2016