pynda

Icelandic

Alternative forms

• pynta

Etymology

From Old Norse pynda, from Old English *pyndan, from Proto-West Germanic *pundijan.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰɪnta/

  Rhymes: -ɪnta

Verb

pynda (weak verb, third-person singular past indicative pyndaði, supine pyndað)

1. to torture

Conjugation

pynda – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að pynda
supine sagnbót		pyndað
present participle lýsingarháttur nútíðar		pyndandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	pynda	pyndaði		pyndi	pyndaði
	þú	pyndar	pyndaðir		pyndir	pyndaðir
	hann, hún, það	pyndar	pyndaði		pyndi	pyndaði
plural	við	pyndum	pynduðum		pyndum	pynduðum
	þið	pyndið	pynduðuð		pyndið	pynduðuð
	þeir, þær, þau	pynda	pynduðu		pyndi	pynduðu
		imperative boðháttur
singular	þú	pynda (þú), pyndaðu
plural	þið	pyndið (þið), pyndiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pyndast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að pyndast
supine sagnbót		pyndast
present participle lýsingarháttur nútíðar		pyndandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	pyndast	pyndaðist		pyndist	pyndaðist
	þú	pyndast	pyndaðist		pyndist	pyndaðist
	hann, hún, það	pyndast	pyndaðist		pyndist	pyndaðist
plural	við	pyndumst	pynduðumst		pyndumst	pynduðumst
	þið	pyndist	pynduðust		pyndist	pynduðust
	þeir, þær, þau	pyndast	pynduðust		pyndist	pynduðust
		imperative boðháttur
singular	þú	pyndast (þú), pyndastu
plural	þið	pyndist (þið), pyndisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pyndaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pyndaður	pynduð	pyndað	pyndaðir	pyndaðar	pynduð
accusative (þolfall)	pyndaðan	pyndaða	pyndað	pyndaða	pyndaðar	pynduð
dative (þágufall)	pynduðum	pyndaðri	pynduðu	pynduðum	pynduðum	pynduðum
genitive (eignarfall)	pyndaðs	pyndaðrar	pyndaðs	pyndaðra	pyndaðra	pyndaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pyndaði	pyndaða	pyndaða	pynduðu	pynduðu	pynduðu
accusative (þolfall)	pyndaða	pynduðu	pyndaða	pynduðu	pynduðu	pynduðu
dative (þágufall)	pyndaða	pynduðu	pyndaða	pynduðu	pynduðu	pynduðu
genitive (eignarfall)	pyndaða	pynduðu	pyndaða	pynduðu	pynduðu	pynduðu

Derived terms

• pynding

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon (1989), Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)