pynta

Faroese

Verb

pynta (third person singular past indicative pyntaði, third person plural past indicative pyntaðu, supine pyntað)

1. to adorn, to decorate

   pynta til jóla ― to decorate for Christmas

Conjugation

Conjugation of pynta (group v-30)

infinitive	pynta
supine	pyntað
	present	past
first singular	pynti	pyntaði
second singular	pyntar	pyntaði
third singular	pyntar	pyntaði
plural	pynta	pyntaðu
participle (a6)1	pyntandi	pyntaður
	imperative
singular	pynta!
plural	pyntið!

¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

Alteration of earlier pynda.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰɪn̥ta/

  Rhymes: -ɪn̥ta

Verb

pynta (weak verb, third-person singular past indicative pyntaði, supine pyntað)

1. to torture

Conjugation

pynta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að pynta
supine sagnbót		pyntað
present participle lýsingarháttur nútíðar		pyntandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	pynta	pyntaði		pynti	pyntaði
	þú	pyntar	pyntaðir		pyntir	pyntaðir
	hann, hún, það	pyntar	pyntaði		pynti	pyntaði
plural	við	pyntum	pyntuðum		pyntum	pyntuðum
	þið	pyntið	pyntuðuð		pyntið	pyntuðuð
	þeir, þær, þau	pynta	pyntuðu		pynti	pyntuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	pynta (þú), pyntaðu
plural	þið	pyntið (þið), pyntiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pyntast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að pyntast
supine sagnbót		pyntast
present participle lýsingarháttur nútíðar		pyntandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	pyntast	pyntaðist		pyntist	pyntaðist
	þú	pyntast	pyntaðist		pyntist	pyntaðist
	hann, hún, það	pyntast	pyntaðist		pyntist	pyntaðist
plural	við	pyntumst	pyntuðumst		pyntumst	pyntuðumst
	þið	pyntist	pyntuðust		pyntist	pyntuðust
	þeir, þær, þau	pyntast	pyntuðust		pyntist	pyntuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	pyntast (þú), pyntastu
plural	þið	pyntist (þið), pyntisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pyntaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pyntaður	pyntuð	pyntað	pyntaðir	pyntaðar	pyntuð
accusative (þolfall)	pyntaðan	pyntaða	pyntað	pyntaða	pyntaðar	pyntuð
dative (þágufall)	pyntuðum	pyntaðri	pyntuðu	pyntuðum	pyntuðum	pyntuðum
genitive (eignarfall)	pyntaðs	pyntaðrar	pyntaðs	pyntaðra	pyntaðra	pyntaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pyntaði	pyntaða	pyntaða	pyntuðu	pyntuðu	pyntuðu
accusative (þolfall)	pyntaða	pyntuðu	pyntaða	pyntuðu	pyntuðu	pyntuðu
dative (þágufall)	pyntaða	pyntuðu	pyntaða	pyntuðu	pyntuðu	pyntuðu
genitive (eignarfall)	pyntaða	pyntuðu	pyntaða	pyntuðu	pyntuðu	pyntuðu

Derived terms

• pynting

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon (1989), Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• pyntet

Verb

pynta

1. inflection of pynte:
   1. simple past
   2. past participle

Swedish

Verb

pynta (present pyntar, preterite pyntade, supine pyntat, imperative pynta)

1. to decorate, to adorn (usually with smaller decorative items, garlands, and the like)

   pynta granen

   decorate the Christmas tree

2. (slang) to pay

Conjugation

Conjugation of pynta (weak)

	active		passive
infinitive	pynta		pyntas
supine	pyntat		pyntats
imperative	pynta		—
imper. plural1	pynten		—
	present	past	present	past
indicative	pyntar	pyntade	pyntas	pyntades
ind. plural1	pynta	pyntade	pyntas	pyntades
subjunctive2	pynte	pyntade	pyntes	pyntades
present participle		pyntande
past participle		pyntad

¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• julpynta
• pynt

See also

• dekorera

References

• pynta in Svensk ordbok (SO)
• pynta in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• pynta in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
• pynta in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)