Top Qs
Timeline
Chat
Perspective

syn

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
See also: syn., syn-, -syn, sýn, and ␖

Translingual

Etymology

Abbreviation of English Senaya with n and y interchanged.

Symbol

syn

  1. (international standards) ISO 639-3 language code for Senaya.

See also

English

Pronunciation

  • Audio (US):(file)

Etymology 1

From Ancient Greek συν- (sun-, “with, together”), having the same function as co- (“synthesis, synoptic”).

Adjective

syn (not comparable)

  1. (chemistry) That has a torsion angle between 0° and 90°.
Coordinate terms

Etymology 2

Clipping of synonym.

Alternative forms

Noun

syn (plural syns)

  1. Abbreviation of synonym.

Etymology 3

Clipping of synthetic.

Alternative forms

Adjective

syn (comparative more syn, superlative most syn)

  1. Abbreviation of synthetic.

Anagrams

Remove ads

Afrikaans

Pronunciation

Pronoun

syn

  1. obsolete form of sy (“his”)

Particle

syn

  1. obsolete form of se
  2. obsolete form of s'n

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech syn, from Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.

Pronunciation

Noun

syn m anim

  1. son
    Coordinate term: dcera

Declension

Declension of syn (hard masculine animate)
More information singular, plural ...

Derived terms

Further reading

Anagrams

Remove ads

Danish

Etymology

From Old Norse sýn, cognate to se.

Noun

syn

  1. vision, faculty of sight
    Hun har nedsat syn på det højre øje.
    She has reduced vision in the right eye.
  2. a way of perceiving something
    De havde et ganske andet syn på sandsynlighedsfeltsbegrebet.
    They had quite another view of the concept of the probability field.
    Sikke dog et forskruet og forældet menneskesyn!
    What a twisted and antiquated view of humans!

Declension

More information neuter gender, singular ...

Derived terms

Noun

syn

  1. vision (mystical event)
    Shamanen påstår at have fået et syn.
    The shaman claims to have received a vision.

Declension

More information neuter gender, singular ...
Remove ads

Kashubian

Etymology

Etymology tree
Proto-Indo-European *sew-?
Proto-Indo-European *sewH-
Proto-Indo-European *suHnús
Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus
Proto-Slavic *sy̑nъ
Kashubian syn

    Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ.

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈsin/
    • Rhymes: -in
    • Syllabification: syn

    Noun

    syn m pers (diminutive synk or synulk, related adjective sënowsczi)

    1. son (male offspring)
      Coordinate term: córka
    2. son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)

    Declension

    More information singular, plural ...
    nouns
    • synôszk
    • sënostwò
    • sënowô
    • sënëcha
    • sënëszka

    Further reading

    • Stefan Ramułt (1893), “sin”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 193
    • Jan Trepczyk (1994), “syn”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
    • Eùgeniusz Gòłąbk (2011), “syn”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎
    • “syn”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
    Remove ads

    Lower Sorbian

    Etymology

    Inherited from Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.

    Pronunciation

    Noun

    syn m anim (diminutive synk)

    1. son (male offspring)

    Declension

    Declension of syn
    More information Singular, Dual ...

    Coordinate terms

    Derived terms

    • synašk

    References

    • Muka, Arnošt (1921, 1928), “syn”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
    • Starosta, Manfred (1999), “syn”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag
    Remove ads

    Middle English

    Etymology 1

    Noun

    syn

    1. alternative form of synne

    Etymology 2

    Noun

    syn

    1. alternative form of synnen

    Norwegian Bokmål

    Etymology

    From Old Norse sýn.

    Noun

    syn n (definite singular synet, indefinite plural syn or syner, definite plural syna or synene, genitive syne)

    1. sight, eyesight, vision (ability to see)
    2. a sight
      et vakkert syn ― a beautiful sight
      komme til syne [old genitive form] ― come into sight
    3. a vision or hallucination
    4. a premonition
    5. a view (opinion)

    Derived terms

    References

    Norwegian Nynorsk

    Pronunciation

    Etymology 1

    From Old Norse sýn.

    Noun

    syn n (definite singular synet, indefinite plural syn, definite plural syna)
    syn f (definite singular syna, indefinite plural syner, definite plural synene)

    1. sight, eyesight, vision (ability to see)
    2. a sight
      eit vakkert syn - a beautiful sight
    3. (especially feminine) a vision
    4. (feminine plural only) hallucinations
      Ser eg syner no eller er det berre eit vanleg spøkjelse?
      Do I see hallucinations now or is it just a usual ghost?
    5. a view (opinion)
    Derived terms

    Etymology 2

    Verb

    syn

    1. imperative of syna

    References

    Remove ads

    Old Czech

    Etymology

    Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ.

    Pronunciation

    Noun

    syn m pers

    1. son (male offspring)
    2. son (male member of a group, especially a family community)
    3. (Christianity) Son

    Declension

    Declension of syn (u-stem)
    More information singular, dual ...
    This table shows the most common forms around the 13th century.

    Descendants

    • Czech: syn

    References

    Remove ads

    Old English

    Verb

    sȳn

    1. alternative form of sīen

    Old Polish

    Etymology

    Etymology tree
    Proto-Indo-European *sew-?
    Proto-Indo-European *sewH-
    Proto-Indo-European *suHnús
    Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus
    Proto-Slavic *sy̑nъ
    Old Polish syn

      Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ. First attested in the 14th century.

      Pronunciation

      Noun

      syn m pers (diminutive synek)

      1. (attested in Greater Poland) son (male offspring)
        • 1967 [1408], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 364, Kościan:
          Jaco Jacub stawal trzi czloweki paney Ketliczskey y gey sinu
          [Jako Jakub stawiał trzy człowieki paniej Kietliczskiej i jej synu]
        • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 765:
          Kupylem rolya od Ananytel, syna stryka mego (ab... filio patrui mei Jer 32, 9)
          [Kupiłem rolą od Anamehel, syna stryka mego (ab... filio patrui mei Jer 32, 9)]
        • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 52r:
          Filius eyn sune, filiosus filiolus idem szyn
          [Filius eyn sune, filiosus filiolus idem syn]
      2. (Christianity, attested in Lesser Poland) Son
        Synonyms: Syn dziewiczy, Syn Boży, jedyny Syn Boga wszechmogącego, Syn Człowieczy, Syn Nawyszszego
        • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎scan transliteration, transcription, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 1, 8:
          Slawa oczczu y sinowi (filio), y swøtemu duchu
          [Sława Oćcu i Synowi (filio), i Świętemu Duchu]
      3. (figuratively) son (someone that one views as a son)
        • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎, , , volume I, page XLIII:
          Kto syą rad w nych (sc. kłamnikach i szpilmanach) cocha, bąndzye myąl zoną gymyenyem wbosstwo, a thą zoną nassladuge syn (filius), gymenem nassmyewanye
          [Kto się rad w nich (sc. kłamnikach i szpilmanach) kocha, będzie miał żonę jimieniem ubostwo, a tę żonę naśladuje syn (filius), jimieniem naśmiewanie]
      4. (attested in Greater Poland) used in some curses
        • 1960 [1396], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 32, Pyzdry:
          Czso Spitek vczinil *Sencowy, to vczinil za yego poczathkem, isz mv layal kurwe maczerze sini
          [Cso Spytek uczynił Bieńkowi, to uczynił za jego początkiem, iż mu łajał kurwie macierze syny]
      5. (biblical, attested in Lesser Poland) son (male member of a community)
        • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎scan transliteration, transcription, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 102, 17:
          Prawda yego nad syny synowymy (in filios filiorum)
          [Prawda jego nad syny synowymi (in filios filiorum)]
      6. (attested in Lesser Poland) son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)
        • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎scan transliteration, transcription, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 33, 11:
          Przydzicze, sinowe (filii), sluchaycze mne
          [Przydzicie, synowie (filii), słuchajcie mnie]
        • Middle of the 15th century, Kanon mszy św., Canon missae., volume V, Kraków, page 260:
          Opyekacz, zachowacz [raczy]... yednako, pospolicze sluga, szynem s twym, papyeszem (cum famulo tuo papa)
          [Opiekać, zachować [raczy]... jednako z slugą twym [papie]żem (cum famulo tuo papa), pospolicie z synem]
        • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI‎, Krakow, page 704:
          Nikolay, papyez..., mylym synom... zakonu pokuthuyączego... apostolschkye przezegnanye
          [Nikołaj, papież..., miłym synom... zakonu pokutującego... apostolskie przeżegnanie]

      Derived terms

      adjectives
      nouns
      • jedyny Syn Boga wszechmogącego
      • marnotrawny syn
      • sirotny syn
      • syn betlejemski
      • Syn Boży
      • syn czystego łoża
      • Syn Człowieczy
      • Syn dziewiczy
      • Syn Nawyszszego
      • syn powłoczniej niewiasty
      • syn żydowski
      • synowa
      • wybrany syn
      adjectives
      • synowców
      nouns
      • synaczek
      • synowbrat
      • synowica
      • synowiec
      • synowię

      Descendants

      References

      • Boryś, Wiesław (2005), “syn”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
      • Mańczak, Witold (2017), “syn”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
      • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “syn”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
      • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “syn”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

      Old Slovak

      Etymology

      Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ.

      Noun

      syn m pers

      1. son (male offspring)
      2. son (male member of some community)
      3. son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)

      Descendants

      References

      • Majtán, Milan et al., editors (1991–2008), “syn”, in Historický slovník slovenského jazyka [Historical Dictionary of the Slovak Language] (in Slovak), volumes 1–7 (A – Ž), Bratislava: VEDA, →OCLC

      Old Swedish

      Etymology

      From Old Norse sjón, from Proto-Germanic *siuniz.

      Pronunciation

      Noun

      sȳn f

      1. sight, ability to see
      2. appearance

      Declension

      More information singular, plural ...

      Descendants

      Polish

      Silesian

      Slovak

      Slovincian

      Swedish

      Upper Sorbian

      Welsh

      West Frisian

      Wikiwand - on

      Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

      Remove ads
      Remove ads