tabe

See also: tabè

Azerbaijani

Etymology

From Arabic تَابِع (tābiʕ).

Pronunciation

• IPA^(key): [tɑːˈbe]
• Hyphenation: ta‧be

Adjective

tabe (comparative daha tabe, superlative ən tabe)

1. subordinate
2. (grammar) dependent

Derived terms

• tabeçilik
• tabe etmək
• tabe olmaq

Noun

tabe (definite accusative tabeni, plural tabelər)

1. subordinate

Declension

Declension of tabe

	singular	plural
nominative	tabe	tabelər
definite accusative	tabeni	tabeləri
dative	tabeyə	tabelərə
locative	tabedə	tabelərdə
ablative	tabedən	tabelərdən
definite genitive	tabenin	tabelərin

Possessive forms of tabe

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	tabem	tabelərim
sənin (“your”)	taben	tabelərin
onun (“his/her/its”)	tabesi	tabeləri
bizim (“our”)	tabemiz	tabelərimiz
sizin (“your”)	tabeniz	tabeləriniz
onların (“their”)	tabesi or tabeləri	tabeləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	tabemi	tabelərimi
sənin (“your”)	tabeni	tabelərini
onun (“his/her/its”)	tabesini	tabelərini
bizim (“our”)	tabemizi	tabelərimizi
sizin (“your”)	tabenizi	tabelərinizi
onların (“their”)	tabesini or tabelərini	tabelərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	tabemə	tabelərimə
sənin (“your”)	tabenə	tabelərinə
onun (“his/her/its”)	tabesinə	tabelərinə
bizim (“our”)	tabemizə	tabelərimizə
sizin (“your”)	tabenizə	tabelərinizə
onların (“their”)	tabesinə or tabelərinə	tabelərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	tabemdə	tabelərimdə
sənin (“your”)	tabendə	tabelərində
onun (“his/her/its”)	tabesində	tabelərində
bizim (“our”)	tabemizdə	tabelərimizdə
sizin (“your”)	tabenizdə	tabelərinizdə
onların (“their”)	tabesində or tabelərində	tabelərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	tabemdən	tabelərimdən
sənin (“your”)	tabendən	tabelərindən
onun (“his/her/its”)	tabesindən	tabelərindən
bizim (“our”)	tabemizdən	tabelərimizdən
sizin (“your”)	tabenizdən	tabelərinizdən
onların (“their”)	tabesindən or tabelərindən	tabelərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	tabemin	tabelərimin
sənin (“your”)	tabenin	tabelərinin
onun (“his/her/its”)	tabesinin	tabelərinin
bizim (“our”)	tabemizin	tabelərimizin
sizin (“your”)	tabenizin	tabelərinizin
onların (“their”)	tabesinin or tabelərinin	tabelərinin

References

• Orucov, Əliheydər, editor (2006), “tabe”, in Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti [Explanatory Dictionary of the Azerbaijani Language]‎ (in Azerbaijani), 2nd edition, volume 4, Baku: Şərq-Qərb

Danish

Etymology

From Old Danish tapæ, from Old Norse tapa (“to lose”), cognate with Norwegian Bokmål tape and Swedish tappa. Possibly from Proto-Germanic *tapōną, *tappōną, from Proto-Indo-European *deh₂p (“to sacrifice, lose”), cf. Latin damnum (“loss”) = Old Norse tafn (“sacrificial meat”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtˢæːb̥ə], (colloquial) [ˈtˢæːʊ]

Verb

tabe (imperative tab, infinitive at tabe, present tense taber, past tense tabte, perfect tense tabt)

1. to lose (a thing)
2. to lose (a battle or a match)

   Antonym: vinde

Conjugation

Conjugation of tabe

active passive present taber tabes past tabte tabtes infinitive tabe tabes imperative tab — participle present tabende past tabt (auxiliary verb have) gerund taben

Derived terms

• tab
• taber

References

• “tabe” in Den Danske Ordbog
• “tabe” in Ordbog over det danske Sprog

Indonesian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtabe]
• Hyphenation: ta‧bé

Noun

tabé

1. (dated or Minangkabau) nonstandard spelling of tabik (“greeting”)

Interjection

tabé

1. (dated or Minangkabau) nonstandard spelling of tabik (“expresses regret, remorse, or sorrow.”)

Further reading

• “tabe”, in Kamus Besar Bahasa Indonesia [Great Dictionary of the Indonesian Language] (in Indonesian), Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016

Italian

Etymology

Borrowed from Latin tābes (“melting, putrefaction”), derived from Proto-Italic *tāfē-, from Proto-Indo-European *teh₂bʰeh₁- (“to be melting”), derived from the root *teh₂- (“to melt; to flow”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈta.be/
• Rhymes: -abe
• Hyphenation: tà‧be

Noun

tabe f (plural tabi)

1. (literary):
   1. pus
   2. emaciation
   3. (figurative) degradation, corruption
      • 1980, Umberto Eco, “Primo giorno - Sesta”, in Il nome della rosa [The Name of the Rose] (I grandi tascabili), Milan: Bompiani, published 1984, page 58:

        E non solo nel senso che se li figurano quando non ci sono, ma che reprimono con tanta veemenza la tabe eretica da spingere molti a farsene partecipi, in odio a loro.

        And not only meaning that they see them where they aren't there, but also that they repress so vehemently the heretic corruption that they lead many to join it, in their spite.

2. (medicine) tabes

Related terms

• tabefatto
• tabido

Further reading

• tabe in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
• tabe in Aldo Gabrielli, Grandi Dizionario Italiano (Hoepli)

Anagrams

• beat, beta

Japanese

Romanization

tabe

1. Rōmaji transcription of たべ

Latin

Noun

tābe

1. ablative singular of tābēs

Volapük

Noun

tabe

1. dative singular of tab