ulla

See also: Ulla, úlla, and Úlla

Afar

Pronunciation

• IPA^(key): /ulˈla/ [ʔʊlˈlʌ]
• Hyphenation: ul‧la

Noun

ullá f (plural ullalwá f or ullaalí f)

1. new mother (up to the 40th day after giving birth)

Declension

Declension of ullá
absolutive	ullá
predicative	ullá
subjective	ullá
genitive	ullá
Postpositioned forms l-case ullál k-case ullák t-case ullát h-case ulláh

Derived terms

• ullat-iná

References

• E. M. Parker; R. J. Hayward (1985), “ulla”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
• Mohamed Hassan Kamil (2004), Parlons Afar: Langue et Culture, L'Hammartan, →ISBN, page 36

Akkadian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈul.la/

Etymology 1

Interjection

ulla (from Old Babylonian on)

1. well, now

   𒌌𒆷 𒀀𒇷𒅅 𒌉 [ulla alik māru] ― ul-la a-li-ik DUMU ― Now, go, sweetheart!

Cuneiform spellings

Phonetic
𒌌𒆷 (ul-la)

References

• “ulla”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD)‎, Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1956–2011

Etymology 2

Compare 𒌑𒆷 (ula, “not”).

Particle

ulla (from Old Babylonian on)

1. no

   Antonym: 𒀭𒈾 (anna)

Alternative forms

• ullu (Standard Babylonian, Neo-Babylonian)

Cuneiform spellings

Phonetic
𒌌𒆷 (ul-la) 𒌑𒆷 (u2-la) 𒌌𒇻 (ul-lu)

References

• “ulla”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD)‎, Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1956–2011
• Black, Jeremy; George, Andrew; Postgate, Nicholas (2000), “ulla”, in A Concise Dictionary of Akkadian, 2nd corrected edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz Verlag, via the electronic Babylonian Library

Icelandic

Etymology

Onomatopoeic, from the lateral sound made when sticking the tongue out.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʏlːa]

  Rhymes: -ʏlːa

Verb

ulla (weak verb, third-person singular past indicative ullaði, supine ullað)

1. to stick one's tongue out

   Synonym: reka út úr sér tunguna

   Það er dónalegt að ulla!

   It's rude to stick your tongue out!

Conjugation

ulla – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að ulla
supine sagnbót		ullað
present participle lýsingarháttur nútíðar		ullandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	ulla	ullaði		ulli	ullaði
	þú	ullar	ullaðir		ullir	ullaðir
	hann, hún, það	ullar	ullaði		ulli	ullaði
plural	við	ullum	ulluðum		ullum	ulluðum
	þið	ullið	ulluðuð		ullið	ulluðuð
	þeir, þær, þau	ulla	ulluðu		ulli	ulluðu
		imperative boðháttur
singular	þú	ulla (þú), ullaðu
plural	þið	ullið (þið), ulliði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ullast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að ullast
supine sagnbót		ullast
present participle lýsingarháttur nútíðar		ullandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	ullast	ullaðist		ullist	ullaðist
	þú	ullast	ullaðist		ullist	ullaðist
	hann, hún, það	ullast	ullaðist		ullist	ullaðist
plural	við	ullumst	ulluðumst		ullumst	ulluðumst
	þið	ullist	ulluðust		ullist	ulluðust
	þeir, þær, þau	ullast	ulluðust		ullist	ulluðust
		imperative boðháttur
singular	þú	ullast (þú), ullastu
plural	þið	ullist (þið), ullisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ullaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ullaður	ulluð	ullað	ullaðir	ullaðar	ulluð
accusative (þolfall)	ullaðan	ullaða	ullað	ullaða	ullaðar	ulluð
dative (þágufall)	ulluðum	ullaðri	ulluðu	ulluðum	ulluðum	ulluðum
genitive (eignarfall)	ullaðs	ullaðrar	ullaðs	ullaðra	ullaðra	ullaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ullaði	ullaða	ullaða	ulluðu	ulluðu	ulluðu
accusative (þolfall)	ullaða	ulluðu	ullaða	ulluðu	ulluðu	ulluðu
dative (þágufall)	ullaða	ulluðu	ullaða	ulluðu	ulluðu	ulluðu
genitive (eignarfall)	ullaða	ulluðu	ullaða	ulluðu	ulluðu	ulluðu

Derived terms

• ull

Latin

Pronunciation 1

• (Classical Latin) IPA^(key): [ˈuːl.la]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): [ˈul.la]

Determiner

ūlla

1. inflection of ūllus:
   1. nominative/vocative feminine singular
   2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Pronunciation 2

• (Classical Latin) IPA^(key): [ˈuːl.laː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): [ˈul.la]

Determiner

ūllā

1. ablative feminine singular of ūllus

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• ullen

Noun

ulla m or f

1. definite feminine singular of ull

Norwegian Nynorsk

Noun

ulla f

1. definite singular of ull