wuldrig

Old English

Etymology

From wuldor +‎ -iġ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwul.drij/, [ˈwuɫ.drij]

Adjective

wuldriġ

1. glorious

Declension

Declension of wuldriġ — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wuldriġ	wuldriġu, wuldriġo	wuldriġ
Accusative	wuldriġne	wuldriġe	wuldriġ
Genitive	wuldriġes	wuldriġre	wuldriġes
Dative	wuldriġum	wuldriġre	wuldriġum
Instrumental	wuldriġe	wuldriġre	wuldriġe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wuldriġe	wuldriġa, wuldriġe	wuldriġu, wuldriġo
Accusative	wuldriġe	wuldriġa, wuldriġe	wuldriġu, wuldriġo
Genitive	wuldriġra	wuldriġra	wuldriġra
Dative	wuldriġum	wuldriġum	wuldriġum
Instrumental	wuldriġum	wuldriġum	wuldriġum

Declension of wuldriġ — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wuldriġa	wuldriġe	wuldriġe
Accusative	wuldriġan	wuldriġan	wuldriġe
Genitive	wuldriġan	wuldriġan	wuldriġan
Dative	wuldriġan	wuldriġan	wuldriġan
Instrumental	wuldriġan	wuldriġan	wuldriġan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wuldriġan	wuldriġan	wuldriġan
Accusative	wuldriġan	wuldriġan	wuldriġan
Genitive	wuldriġra, wuldriġena	wuldriġra, wuldriġena	wuldriġra, wuldriġena
Dative	wuldriġum	wuldriġum	wuldriġum
Instrumental	wuldriġum	wuldriġum	wuldriġum

References

• Joseph Bosworth; T. Northcote Toller (1898), “WULDRIĠ”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.