Reĝa Ontaria Muzeo
muzeo ĉe Toronto, Ontario, Kanado From Wikipedia, the free encyclopedia
muzeo ĉe Toronto, Ontario, Kanado From Wikipedia, the free encyclopedia
La Reĝa Ontaria Muzeo (angle Royal Ontario Museum, akronime ROM) estas mondfama naturhistoria kaj etnografia muzeo situanta en la aneksa kvartalo de Toronto en la provinco Ontario, Kanado. Ĝi estas la plej granda muzeo en Kanado kaj la plej vizitata, kaj la kvina plej granda en Nordameriko, enhavanta preskaŭ ses milionojn da eroj kaj pli ol 40 galeriojn. La muzeo estis malfermita al la publiko la 19-an de marto 1914 [1]. La Reĝa Ontaria Muzeo estis fondita en 1912 kaj estis parto de la universitato ĝis 1968; La muzeo kaj la universitato laboras kune pri multaj projektoj.
| Reĝa Ontaria Muzeo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
 | |||||
| kultura muzeo muzeo de natura historio  | |||||
| Lando | Kanado vd | ||||
| Situo | Ontario | ||||
| Adreso | 100 Queen's ParkToronto, Ontario M5S 2C6 | ||||
| Poŝtkodo | M5S 2C6 | ||||
| Estiĝo | 16-a de aprilo 1912 | ||||
| Malfermo | 14-a de marto 1914 | ||||
| Direktoro | Charles Trick Currelly • Theodore Heinrich | ||||
| Koordinatoj | 43° 40′ 3″ N, 79° 23′ 41″ U (mapo)43.66757222-79.39468333 | ||||
| |||||
 Reĝa Ontaria Muzeo | |||||
| Jaraj vizitantoj: | 1 350 097 (2016) | ||||
| Parto de | Universitato de Toronto vd | ||||
| |||||
| Retpaĝo | https://www.rom.on.ca | ||||
Pro la kresko de la kolekto, la Reĝa Ontaria Muzeo devis esti vastigita tri fojojn. La unua fojo en 1933, la dua en 1978 kaj la tria en 2005. Ĉi tiu lasta fojo estis efektivigita de la arkitekto Daniel Libeskind.
La muzeo situas sur strato Bloor proksime de la Ontaria leĝdonfarejo kaj proksime de la Universitato de Toronto. La nova alo de la muzeo estis inaŭgurita en junio 2007.
La muzeo kombinas ekspoziciaĵojn de homa kulturo kun ekspoziciaĵoj de la natura mondo. La kolekto enhavas ĉirkaŭ ses milionojn da eroj [2]. La muzeo havas 4 totemojn de 1880, la plej alta el kiuj estas proksimume 25 metrojn alta [3].
Signifa parto de tiu etaĝo estas dediĉita al orientazia kulturo kaj inkluzivas larĝan elekton de arkeologiaj objektoj kaj artaĵoj de la Malproksima Oriento, kaj precipe de Ĉinio. Sur tiu etaĝo ankaŭ estas halo dediĉita al la historio de Kanado kaj inkluzivas historiajn erojn de ĝiaj komencoj same kiel elekton de pentraĵoj de diversaj regionoj de la lando.
Tiu etaĝo estas dediĉite al la natursciencoj. Ĝi inkluzivas ampleksan kolekton de dinosaŭrorestaĵoj inkluzive de kelkaj el la plej grandaj dinosaŭroj en la mondo, plenigitaj bestoj kaj birdoj, vespertkaverno, halo por mineraloj kaj kristaloj [4].
Tiu etaĝo estas dediĉite al mondaj kulturoj. Enhavas mumiojn el antikva Egiptio kaj statuojn el la klasika greka periodo, salonojn por malsamaj periodoj en eŭropa historio, sud-aziajn kaj mezorientajn kulturojn kaj pli.
Origine ekzistis kvin galerioj en la ROM. Galerio por ĉiu disciplino, arkeologio, geologio, mineralogio, paleontologio kaj zoologio. La plej multaj el la artefaktoj estis elmontritaj en grandaj vitrinoj kiel en multaj muzeoj en Eŭropo. La originaj ekranoj nur inkluzivis la nomon de la specimeno kaj ĝian originon. En la dua duono de la 20-a jarcento, ekspoziciaĵoj komencis inkluzivi pli da priskriboj de la specimenoj sur ekrano. La ekspoziciaĵoj ankaŭ estas pli interagaj kaj inkluzivas scenojn de bestoj en naturaj pozoj. Multaj el la novaj galerioj estas nomitaj laŭ donacantoj aŭ homoj implikitaj kun la historio de la muzeo.
La muzeokonstruaĵo situas sur la angulo de Bloor Street kaj Avenue Road. La loko estis elektita pro sia proksimeco al la Universitato de Toronto, kvankam tiutempe la muzeo estis establita ĝi estis malproksima de la urbocentro. La universitato kaj la muzeo daŭre konservas proksiman rilaton, kaj ofte dividas asistadon kun ekspertoj kaj fontoj.
La muzeo estis fondita de la provinco de Ontario. Konstruo komenciĝis la 15-an de aprilo 1912, la tago en kiu la Titanic sinkis. La unua parto konstruita estis la okcidenta alo, kiu estas nuntempe uzita por stokado kaj kiel oficejspaco. Ĉi tiu parto estis tre vastigita en la 1930-aj jaroj fare de la registaro kiel parto de siaj provoj krei laborpostenojn post la Granda Depresio. En 1964, la planetario estis aldonita al la suda parto, kaj en 1975, plurnivela atrio estis aldonita, kiu duobligis la efikan volumenon de la planko. La planetario fermiĝis en 1995 kaj tiam provizore remalfermis en 1998 kiel la Propra Muzeo de la Infanoj sed denove fermiĝis post kelkaj jaroj.
La muzeo spertis ampleksan renovigon kiu inkluzivis la aldonon de nova alo nomita "La Kristalo", dezajnita fare de la arkitekto Daniel Libeskind, kiu malfermiĝis en junio 2007. Tiuj renovigadoj anstataŭigis la 1975 aldonojn kun enorma kristal- simila strukturo en postmodernisma stilo. La konstruaĵo en sia nuna formo kombinas malnovan kaj novan.
La Instituto de Nuntempa Kulturo (aŭ ICC) estas granda areo sur la kvara etaĝo de "La Kristalo". La ICC-ekspozicioj montras naturon kaj kulturojn en la nuntempa socio. Pasintaj ekspozicioj inkluzivis modfotarton, stratarton, nuntempan arton kaj dezajnon de Ĉinio kaj Japanio. Ĝi ankaŭ montris ekspozicion de Sebastião Salgado: Genezo.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
