Pikvundo

Pikvundo estas traŭmata distranĉo de la haŭto kaj subestaj strukturoj per akra objekto kiel tranĉilo, ponardo, najlo, pinglo, kanulo, sago, tondilo, lanco aŭ simila. ^[1] Pikvundoj estas aparte kritikaj kiam sangaj vaskuloj aŭ nervoj estas difektitaj, korpkavaĵo estas malfermita, internaj organoj estas vunditaj, aŭ la objekto kaŭzanta la pikvundon estas poluita per bakterioj aŭ virusoj. Speciala formo estas la pikvundo per malakraj objektoj (traŭmo per palisumo).

R. White (1678): „Vundita Viro“

Pikvundoj havas relative malgrandan areon de difekto, sed estas sufiĉe profundaj. Ili ofte estas angulaj aŭ fendformaj, kun akraj (aŭ akraj, depende de la armilo de la vundo) finoj kaj glataj randoj. Ili estas kaŭzitaj de klingo kun unu aŭ du akraj randoj. Ili kombinas la trajtojn de pikvundoj kaj tranĉvundoj.

Plej multaj pikvundoj okazas pro intenca perforto aŭ pro memkaŭzita vundado. Traktado dependas de multaj malsamaj variabloj, kiel ekzemple la anatomia loko kaj severeco de la vundo.

La plej granda danĝero en pikvundoj estas sangado. Sekve, la unua afero farenda estas haltigi ĝin (aŭ almenaŭ malrapidigi ĝin). Por fari tion, oni prenas aron da rimedoj por provizore haltigi la sangadon. Poste la viktimo devas esti kondukita al medicina instalaĵo kiel eble plej rapide.