Tasmana maro

La Tasmana maro estas granda akvokorpo inter Aŭstralio kaj Novzelando, ĉirkaŭ 2,000 km larĝa. Ĝi etendas longe ĉirkaŭ 2,800 km el nortdo suden. Ĝi estas sudokcidenta segmento de la Suda Pacifiko. Tiu maro estis nomata laŭ la nederlanda esploristo Abel Tasman, la unua konata eŭropano kiu atingis ĝis Novzelando kaj Tasmanio. La brita esploristo Kapitano James Cook poste multe navigis tra la Tasmana maro en la 1770-aj jaroj kiel parto de sia unua ŝipveturado esplora.

Tasmana maro
maro [+]
Akvejo	Pacifiko
Koordinatoj	37° 0′ 0″ S, 161° 0′ 0″ O (mapo)-37161
Maksimuma longo	2 800 km (1740 mi)
Maksimuma larĝo	2 200 km (1367 mi)
Akvokolektejo	2 300 000 km² (230 000 000 ha) [+]
Areo	2 300 000 km² (230 000 000 ha) [+]
Tasmana maro (Tasmana maro) DEC
Tasmana maro (Pacifika oceano) DEC
Tasmana maro
Vikimedia Komunejo:  Tasman Sea [+]
v • d • r

Situo de la Tasmana maro inter Aŭstralio kaj Novzelando

Mapo de la Tasmana maro

Anglalingve la Tasmana maro estas komune kaj populare aludita kaj en Aŭstralio kaj en Novzelando kiel The Ditch (kanaleto); ekzemple, crossing the ditch (trapasi la kanaleton) signifus iron al Aŭstralio el Novzelando aŭ inverse. En Maoria, la Tasmana maro estas nomata Te Tai-o-Rehua.^[1]

Insuloj

La Tasmana maro enhavas nombron de mezmaraj insularoj, tre aparte el marbordaj insuloj de aŭstraliaj kaj novzelandaj ĉefteroj:

• Insulo Lord Howe (parto de Novsudkimrio)
• Piramido de Ball (parto de Novsudkimrio)
• Norfolkinsulo, en norda pinto de la Tasmana maro, lime kun la Korala Maro (Ekstera Teritorio)
• Rifo Middleton (parto de Koralmaraj Insuloj)
• Rifo Elizabeta (parto de Koralmaraj Insuloj)

40° S 160° O (mapo)