Etimología
nominalización de adjetivo irre.[1]
Sustantivo masculino y femenino
Más información Flexión fuerte sin artículo, Masculino ...
Flexión de Irre
|
Flexión fuerte sin artículo |
|
| Masculino |
Femenino |
Plural |
| Nominativo |
Irrer | Irre | Irre |
| Genitivo |
Irren | Irrer | Irrer |
| Dativo |
Irrem | Irrer | Irren |
| Acusativo |
Irren | Irre | Irre |
|
Flexión débil con artículo determinado |
| Masculino |
Femenino |
Plural |
| Nominativo |
der Irre | die Irre | die Irren |
| Genitivo |
des Irren | der Irren | der Irren |
| Dativo |
dem Irren | der Irren | den Irren |
| Acusativo |
den Irren | die Irre | die Irren |
|
Flexión mixto (con pronombre, »ein«, »kein«, …) |
| Masculino |
Femenino |
Plural |
| Nominativo |
ein Irrer | eine Irre | keine Irren |
| Genitivo |
eines Irren | einer Irren | keiner Irren |
| Dativo |
einem Irren | einen Irren | keinen Irren |
| Acusativo |
einen Irren | eine Irre | keine Irren |
Cerrar
- 1
- Loco, loca.