abeo

Latín

abeō
clásico (AFI)	[ˈa.bɛ.o:]

Etimología

Del prefijo ab- (preposición) y eō, īre ('ir').

Verbo intransitivo

1

Alejarse, partir.

2

Salir.

3

Pasar.

4

Desaparecer.

5

Morir.

6

Pasar a, convertirse en.

Conjugación

Conjugación de abeō, abīre, abiī, abitum  (cuarta conjugación, defectivo, irregular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	abīre, abīsse, abiisse, abīvisse
Infinitivo pasivo	abīrī, abīrier
Participio activo	abiēns, abitūrus
Participio pasivo	abeundum, abitum
Gerundio	abeundī, abeundō, abeundum
Supino	abitum, abitū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	abeō	abīs	(id) abit	abīmus	abītis	abeunt
Pretérito imperfecto	abībam	abībās	(id) abībat	abībāmus	abībātis	abībant
Futuro	abībō	abībis	(id) abībit	abībimus	abībitis	abībunt
Pretérito perfecto	abiī, abīvī	abīstī, abiistī, abīvistī	(id) abiit, abīvit	abiimus, abīvimus	abīstis, abiistis, abīvistis	abiērunt, abiēre, abīvērunt, abīvēre
Pretérito pluscuamperfecto	abieram, abīveram	abierās, abīverās	(id) abierat, abīverat	abierāmus, abīverāmus	abierātis, abīverātis	abierant, abīverant
Futuro perfecto	abierō, abīverō	abieris, abīveris	(id) abierit, abīverit	abierimus, abīverimus	abieritis, abīveritis	abierint, abīverint
Presente pasivo	―	―	(id) abītur	―	―	―
Pretérito imperfecto pasivo	―	―	(id) abībātur	―	―	―
Futuro pasivo	―	―	(id) abībitur	―	―	―
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	abeam	abeās	(id) abeat	abeāmus	abeātis	abeant
Pretérito imperfecto	abīrem	abīrēs	(id) abīret	abīrēmus	abīrētis	abīrent
Pretérito perfecto	abierim, abīverim	abierīs, abīverīs	(id) abierit, abīverit	abierīmus, abīverīmus	abierītis, abīverītis	abierint, abīverint
Pretérito pluscuamperfecto	abīssem, abiissem, abīvissem	abīssēs, abiissēs, abīvissēs	(id) abīsset, abiisset, abīvisset	abīssēmus, abiissēmus, abīvissēmus	abīssētis, abiissētis, abīvissētis	abīssent, abiissent, abīvissent
Presente pasivo	―	―	(id) abeātur	―	―	―
Pretérito imperfecto pasivo	―	―	(id) abīrētur	―	―	―
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	―	abī	(id) ―	―	abīte	―
Futuro	―	abītō	(id) abītō	―	abītōte	abeuntō
Presente pasivo	―	―	(id) ―	―	―	―
Futuro pasivo	―	―	(id) abītor	―	―	―
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad