Top Qs
Línea de tiempo
Chat
Contexto

divinus

De Wikcionario, el diccionario libre

Remove ads

Latín

dīvīnus
clásico (AFI) [diːˈwiː.nʊs]

Etimología

De dīvus ('divino') y el sufijo īnus, y este de deus ('dios').[1]

Adjetivo

1
Divino, de los dioses, digno de los dioses.
  • Sinónimo: dīvus.
  • Ejemplo: 

    «Fuit et ipse magnus Philosophus, ac propemodum divinus, quem Philosophae, doctrinorimque omnium studia tanto ardore presecutum esse serunt, ut vel moriens naturam accusaverit, quod cervis, et coturnicibus vitam diuturnam, omnibus exiguam dedisset: quorum si vita esset longinquior, omnibus perfectis artibus, omni doctrina facile cruditerur». «También fue un gran filósofo, casi divino, de quien se dice que persiguió los estudios de la filosofía y de todas las ciencias con tanto ardor, que incluso al morir acusó a la naturaleza por haber dado una vida larga a los ciervos y a las codornices, pero breve a todos los hombres. Si la vida de estos fuera más extensa, se perfeccionarían con facilidad todas las artes y todo conocimiento».Eustathius. Eustathiou Diakonou epi ton Deéseon kaì maistoros ton rhetoron... Archiepiskopou Thessalonikes Parekbolai eis ten Homerou Iliada. Página 42. 1735.

2
Inspirado, profético.
3
Extraordinario, maravilloso, excelente.

Sustantivo masculino

4
Adivino, profeta.
5
Intérprete de los sueños.

Declinación

Declinación de dīvīnus, dīvīna, dīvīnumtipo: primera y segunda declinación []
Más información Singular, Masculino ...
Remove ads

Referencias y notas

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads