introfero

Latín

intrōferō
clásico (AFI)	[ɪnˈtroː.fɛ.roː]
variantes	intrō ferō

Etimología

Del prefijo intrō ('dentro') y ferō, ferre ('llevar').

Verbo transitivo

1

Llevar (de afuera hacia) adentro.^[1]

Conjugación

Conjugación de intrōferō, intrōferere, intrōtulī, intrōlātum  (tercera conjugación, irregular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	intrōferere, intrōtulisse
Infinitivo pasivo	intrōferrī
Participio activo	intrōferēns, intrōlātūrus
Participio pasivo	intrōferendus, intrōlātus
Gerundio	intrōferendī, intrōferendō, intrōferendum
Supino	intrōlātum, intrōlātū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	ego intrōferō	tū intrōfers	is, ea, id intrōfert	nōs intrōferimus	vōs intrōfertis	eī, eae, ea intrōferunt
Pretérito imperfecto	ego intrōferēbam	tū intrōferēbās	is, ea, id intrōferēbat	nōs intrōferēbāmus	vōs intrōferēbātis	eī, eae, ea intrōferēbant
Futuro	ego intrōferam	tū intrōferēs	is, ea, id intrōferēt	nōs intrōferēmus	vōs intrōferētis	eī, eae, ea intrōferent
Pretérito perfecto	ego intrōtulī	tū intrōtulistī	is, ea, id intrōtulit	nōs intrōtulimus	vōs intrōtulistis	eī, eae, ea intrōtulērunt, intrōtulēre
Pretérito pluscuamperfecto	ego intrōtuleram	tū intrōtulerās	is, ea, id intrōtulerat	nōs intrōtulerāmus	vōs intrōtulerātis	eī, eae, ea intrōtulerant
Futuro perfecto	ego intrōtulerō	tū intrōtuleris	is, ea, id intrōtulerit	nōs intrōtulerimus	vōs intrōtuleritis	eī, eae, ea intrōtulerint
Presente pasivo	ego intrōferor	tū intrōferris, intrōferre	is, ea, id intrōferitur	nōs intrōferimur	vōs intrōferiminī	eī, eae, ea intrōferuntur
Pretérito imperfecto pasivo	ego intrōferēbar	tū intrōferēbāris, intrōferēbāre	is, ea, id intrōferēbātur	nōs intrōferēbāmur	vōs intrōferēbāminī	eī, eae, ea intrōferēbantur
Futuro pasivo	ego intrōferar	tū intrōferēris, intrōferēre	is, ea, id intrōferētur	nōs intrōferēmur	vōs intrōferēminī	eī, eae, ea intrōferentur
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	ut ego intrōferam	ut tū intrōferās	ut is, ut ea, ut id intrōferat	ut nōs intrōferāmus	ut vōs intrōferātis	ut eī, ut eae, ut ea intrōferant
Pretérito imperfecto	ut ego intrōferrem	ut tū intrōferrēs	ut is, ut ea, ut id intrōferret	ut nōs intrōferrēmus	ut vōs intrōferrētis	ut eī, ut eae, ut ea intrōferrent
Pretérito perfecto	ut ego intrōtulerim	ut tū intrōtulerīs	ut is, ut ea, ut id intrōtulerit	ut nōs intrōtulerīmus	ut vōs intrōtulerītis	ut eī, ut eae, ut ea intrōtulerint
Pretérito pluscuamperfecto	ut ego intrōtulissem	ut tū intrōtulissēs	ut is, ut ea, ut id intrōtulisset	ut nōs intrōtulissēmus	ut vōs intrōtulissētis	ut eī, ut eae, ut ea intrōtulissent
Presente pasivo	ut ego intrōferar	ut tū intrōferāris, intrōferāre	ut is, ut ea, ut id intrōferātur	ut nōs intrōferāmur	ut vōs intrōferāminī	ut eī, ut eae, ut ea intrōferantur
Pretérito imperfecto pasivo	ut ego intrōferrer	ut tū intrōferrēris, intrōferrēre	ut is, ut ea, ut id intrōferrētur	ut nōs intrōferrēmur	ut vōs intrōferrēminī	ut eī, ut eae, ut ea intrōferrentur
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	― ―	(tū) intrōfer	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) intrōferte	(eī, eae, ea) ―
Futuro	― ―	(tū) intrōfertō	(is, ea, id) intrōfertō	― ―	(vōs) intrōfertōte	(eī, eae, ea) intrōferuntō
Presente pasivo	― ―	(tū) intrōferre	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) intrōferiminī	(eī, eae, ea) ―
Futuro pasivo	― ―	(tū) intrōfertor	(is, ea, id) intrōfertor	― ―	(vōs) ―	(eī, eae, ea) intrōferuntor
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad