Ohrid-eko aintzira
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ohrid-eko aintzira[1] (albanieraz: Liqeni i Ohrit; mazedonieraz: Охридско Езеро, Okhridsko Ezero), Ipar Mazedoniako Errepublika eta Albaniaren arteko mugaren hego-ekialdean dagoen aintzira bat da, 358 km²-ko azalera duena. Balkanetako aintzirarik sakonena da (288 m), eta munduko zaharrenetakoa, Titikaka eta Baikal aintzirekin batera.
Ohrid-eko aintzira Liqeni i Ohrit Охридско Езеро | |
---|---|
Datu orokorrak | |
Garaiera | 695 m |
Mota | aintzira eta ancient lake (en) |
Luzera | 30,4 km |
Zabalera | 14,8 km |
Azalera | 349 km² |
Sakonera | 288,7 m |
Bolumena | 55.400 hm³ |
Geografia | |
Koordenatuak | 41°02′N 20°43′E |
Honen parte da | Natural and Cultural Heritage of the Ohrid region (en) |
Hidrografia | |
Betebidea | |
Hustubidea | Drin Beltza |
Erresidentzia denbora | 70 a |
Arroaren azalera | 1.414 km² |
Prespa aintziraren infiltrazioei esker elikatua, Itsaso Adriatikoan itsasoratzen da. Ur gardenak, batzuetan 22 metroko sakonera arte gardenak, eta fauna aberats eta askotarikoa izateagatik da ezaguna.
Erriberako ekialdean dagoen Ohrid hiritik hartzen du izena. Mazedoniako Errepublikaren hiriburu turistikoa da, eta aintzira, hainbat hondartza eta bizantziar monasterioz inguratuta dago, herrialdeko erakarpen handienetakoa delarik. Bestalde, 1979an gizon-emakume guztion ondare bezala izendatu zuten duen ohiz kanpoko izaera naturalarengatik eta 1980an sailkapena erriberako toki historiko eta kulturaletara ere zabaldu da.