Ebla

Ebla^[1] (sumerreraz: 𒌈𒆷, eb₂-la^[2]; arabieraz: إبلا‎, Idlib eskualdea, Siria) antzinako Mesopotamiako hiria eta erreinua izan zen. Mardikhen, Alepo hiritik hurbil (Siriako ipar-mendebaldea) egindako indusketei esker da ezaguna. Bertan idazkera kuneiformean idatzitako taula ugari aurkitu da, antzinako hizkuntza semitiko batean idatziak.

Ebla
Irudi gehiago
Kokapena
Herrialdea	Siria
Siriako muhafazah	Idlib eskualdea
Koordenatuak	35°47′53″N 36°47′55″E
Historia eta erabilera
Irekiera	K.a. 3000
Suntsipena	K.a. 2240
Gizateriaren ondarea
Irizpidea	(iii) eta (vi)
Eskualdea[I]	Arabiar Herrialdeak
Izen-ematea	bilkura)
UNESCOk egindako sailkapenaren arabera

Historia

Bi aro nagusi izan zituen: lehendabizikoa K.a. 3. milurtekoaren amaieran eta bigarrena K.a. 1800 eta 1650 artean. K.a. 3. milurtekoan, Eblako erreinuak Egiptoko faraoiekin harremanak izan zituen, akadtarrek hiria hartu eta bipildu zuten arte. K.a. 2000-1900 aldera, Ebla berriro eraiki zuten eta hiri boteretsua izan zen, K.a. 1650. urtean betiko suntsitu zen arte.

Bertan Eblako taulatxoak topatu zituzten, K.a. 2250 inguruan idatzi zituzten 20.000 taulatxo kuneiforme^[3]. Nagusiki Sumerreraz eta lekuko hizkuntzaz, Ebleraz, idatzitza daude.

Lehenengo aldian honako errege hauek izan zituzten eblatarrek:

Izena	Agintaldia	Oharrak
Igrish-Halam	ca. 2300 inguru
Irkab-Damu		Mariko Iblul-Ilen garaikidea
Ar-Ennum edo Reshi-Ennum
Ibrium (edo Ebrium)		Asiriako Tudiyaren garaikidea
Ibbi-Sipish or Ibbi-Zikir		Ibriumen semea
Dubuhu-Ada		Naram-Simek edo Sargon Akadekoak hiria suntsitu zuten

Bigarren aldian amortarren hiria izan zen.