Giovio Bilduma
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Giovio Seriea, Giovio Bilduma edo Giovio Erretratuak XVI. mendeko 484 erretratu dira, Paolo Gioviok Italiako Errenazimentuko historialari eta biografoak bildutakoak. Artxibo publiko gisa pentsatua, bilduma Comoko aintziran eraikitako museo batean kokatu zen. Jatorrizko bildumak bere horretan iraun ez duen arren, Cosimo I.a Medicirentzat egindako kopia-multzo bat Florentziako Uffizi galerian ikus daiteke.
Remove ads
Bildumaren jatorri eta historia
Giovio 1512. urtearen inguruan hasi zen erretratuak biltzen.[1] Hasieran, letra-gizonak biltzen zituen baina ondoren bilduma handitu egin zuen militarrak, errege-erreginak, aita santuak, artistak eta izen handiko zenbait emakume sartzeko.[2] Gioviok bere galeria erregistro publiko iraunkorra izatea nahi zuen, eta erretratu errealisten alde egin zuen, bizirik zeuden pertsonaiak lehenetsiz. Posible ez bazen, txanponetatik, bustoetatik edo haurtzaroan eta gaztaroan egindako erretratuetatik egindako konparazioak onargarriak ziren.[3] Gioviok gogotsu aritu zen bere bildumarako lanak erosteko, Europa osoko eta Ekialde Hurbileko dozenaka pertsonai publikori argazkiak eskatzeko. Bere korrespondentziak erakusten duenez, subjektuak ezagutu, konbentzitu eta eroskeria baliatu zuen, margolanetako asko berak ordaindu zituen.[4]
Giovioren bilduma berezia izan zen jendaurrean zabaltzeko asmoa zuelako.[5] Hainbat aurrekariren inspirazioa jaso zuen, besteak beste, Poggio Bracciolini humanistarena.[6] Antzeko bildumen adibideak arakatu egin daitezke XIV. mendearen hasieran, baina horietako bakar bat ere ez zen sortu jendartean zabaltzeko helburu espresarekin.[7][8][9] Gioviok maiz aipatu zuen bere proiektua virtutis tenplomatiko edo "bertutearen tenplu" gisa, bere helburu didaktikoaren isla gisa.[3]
Museoa 1537an hasi eta 1543an osatu zuen. Erretratuak lau kategoriatan antolatu zituen, subjektuen lorpenen arabera: idazle bizidunak (poetak eta filosofoak barne), idazle hilak, artista handiak eta dignatarioak (erregeak, aita santuak eta jeneralak). Talde horietan, argazkiak kronologikoki antolatu zituen, heriotzaren dataren arabera, edo jaiotza-urtearen arabera, pertsona oraindik bizirik bazegoen.[10] Azken ukitu gisa, Gioviok biografia laburrak konposatu zituen erretratuak laguntzeko; Elogia veris clarorum virorum imaginibvs apposita, quae Mvsaeo Ioviano Comi spectantur (1546) eta Elogia virorum bellica virtute illustrium veris imaginibus supposita, quae apud Museaeum spectantur (1551). Biografiak gehitzea nahiko berritzailea izan zen.[11]
1552an, Giovioren heriotzaren ondoren, jatorrizko bilduma sakabanatu eta galdu egin zen. Erretratu batzuk Pinacoteca Civica di Palazzo Volpi-n gordetzen dira, Comon.[12] Cosimo I.ak urte horretan agindutako kopiak gordetzen dira. Cristofano dell'Altissimo artistak 37 urte eman zituen erretratuak kopiatzen, 1552tik 1589ra. Kopia horiek Uffizi Galeriaren lehen korridorean ikus daitezke 1587tik.[13]
Remove ads
Cristofano dell'Altissimoren kopien galeria
Alchitrof
Erreferentziak
Bibliografia
Kanpo estekak
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads