ارشک یکم
پادشاه اشکانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
اَرشَک یکم یا اشک یکم (/ˈɑːrsəsiːz/؛ از زبان یونانی: Ἀρσάκης؛ در پارتی: 𐭀𐭓𐭔𐭊) نخستین پادشاه پارت و همچنین بنیانگذار و نامدهنده سلسله اشکانی بود که از سال ۲۴۷ قبل از میلاد تا ۲۱۷ قبل از میلاد حکومت کرد. او رهبر قبیله پارتی، یکی از سه قبیلههای اتحادیه داهه، بود و توانست در میانه قرن سوم پیش از میلاد، آندراگوراس، حاکم ایالت پارت (امروزه شامل بخشهایی از ترکمنستان و ایران است) که علیه سلسله سلوکیان عَلَم طغیان برافراشته بود را شکست بدهد و سلسله خود را تأسیس کند. او بقیه دوران سلطنت خود را به استوار کردن حاکمیت خود در این منطقه سپری کرد و با موفقیت تلاشهای سلوکیان برای بازپسگیری پارت را ناکام گذاشت. به دلیل دستاوردهای ارشک یکم، وی به یک شخصیت محبوب در میان پادشاهان آینده اشکانی تبدیل شد و آنها از نام اشک، به عنوان نام سلطنتی خود استفاده کردند. هنگام مرگ او، ارشک پایههای یک دولت قدرتمند را بنیان نهاد[1] که سرانجام تحت پادشاهی نوه برادرش، مهرداد یکم که عنوان سلطنتی خاور نزدیک باستان، شاهنشاه را برای خود برگزید، به شاهنشاهی تبدیل شد.[2]
ارشک یکم 𐭀𐭓𐭔𐭊 | |
---|---|
بنیانگذار و نخستین شاه اشکانی | |
سلطنت | ۲۴۷ – ۲۱۷ پ. م |
پیشین | بنیانگذاری پادشاهی اشکانی |
جانشین | ارشک دوم |
زاده | پارت |
فرزند(ان) | ارشک دوم |
دودمان | اشکانیان |
پدر | فریاپد |
دستاوردهای ارشک برای او حرمت و وجهه بسیار بالایی را بین پارتها به ارمغان آورد چنانچه او را «پدر ملت» لقب دادند.[3]
منابع ادبی دربارهٔ دوران ارشک بسیار کمیاب است و منحصراً از روایات متناقض یونانی و رومی، که قرنها پس از مرگ ش نوشته شدهاند، گرفته شدهاست. در نتیجه، سلطنت او کمتر شناخته شدهاست. دانشمندان معاصر حتی وجود او را زیر سؤال میبردند، تا این که مطالعات جدید و یافتههای باستانشناسی، هویت او را در دهه ۱۹۶۰ تأیید کرد.