تاریخ فیلیپین
From Wikipedia, the free encyclopedia
اعتقاد بر این است که تاریخ فیلیپین با ورود انسانهای نخستین[1][2] [3] با استفاده از قایق یا الوار دست کم ۶۷۰۰۰ سال پیش، همانگونه که اکتشافات سال ۲۰۰۷ انسان لوزونی را پیشنهاد کرده بود، آغاز شدهاست.[4] گروههای نگریتو اولین ساکنانی بودند که در فیلیپین ماقبل تاریخ ساکن شدند. پس از آن، گروههای مردمان آسترونزیایی بعداً به جزایر مهاجرت کردند.
محققان عموماً معتقدند که این گروههای اجتماعی سرانجام با درجههای مختلفی از تخصص اقتصادی، طبقهبندی اجتماعی و سازمان سیاسی، در شهرکها یا شهرهای مختلفی گسترش یافتند.[5] برخی از این شهرکها (عمدتاً در مناطق واقع در رودخانههای مهم) به چنان مقیاس پیچیدگی اجتماعی دست یافتهاند که برخی از محققان بر این باورند که باید آنها را به عنوان ایالات اولیه در نظر بگیرند[6] که شامل پیشینیان مراکز جمعیتی امروزی مانند مانیلا، تاندو، پنگاسینان، سبو، پانای، بوهول، بووتان، کوتاباتو، لانائو و سولو[2] و همچنین برخی از شهرهای مانند ما-آی است که محل احتمالی آنها هنوز هم بین دانشمندان مورد بحث است.[7] فیلیپین در سالهای پیش از میلاد یکی از مراکز بازرگانی در منطقهٔ جنوب شرقی آسیا بود. نخستین اروپاییانی که به این جزایر آمدند، همراهان فردیناند ماژلان کاشف معروف بودند که در سال ۹۰۰ش ـ ۱۵۲۱م به همراه او این جزیره را کشف کرده و پای به این سرزمین نهادند.
در جنگ بین آمریکا و اسپانیا مستعمره آمریکا گشت و سپس در جنگ جهانی دوم به تصرف ژاپن درآمد و در سال ۱۹۴۶ در حالی که مانیل ویرانهای بیش نبود، حکومت جمهوری در این کشور بهوجود آمد. حضور پرقدرت آمریکا تأثیری عمیق بر جامعه فیلیپین نهادهاست بهطوریکه این جامعه هماکنون تلفیقی از فرهنگ آسیایی و کاتولیک اسپانیایی و سرمایهداری آمریکایی است.