ماریجوآنا
داروی روانگردان از گیاه شاهدانه / From Wikipedia, the free encyclopedia
شاهدانه (به انگلیسی: Cannabis) که در فرهنگ عامه با نامهای گراس، علف، ماریجوانا یا گل نیز شناخته میشود، یک مادهٔ فعالکنندهٔ روان است که از آن برای اهداف تفریحی یا درمانی بهره میبرند.[2] ماریجوانا از برگ و گل گیاه شاهدانه به دست میآید و همانند همهٔ فرآوردههای گیاه شاهدانه، تتراهیدروکانابینول (تیاچسی)[3] ترکیب مؤثر و عامل اصلی آثار سرخوشیآور آن است[4] که تنها یکی از صدها ترکیب شناختهشدهٔ گیاه شاهدانه بهشمار میرود.
شاهدانه | |
---|---|
گیاهشناسی | شاهدانه (به انگلیسی: Cannabis) |
منشأ (های) گیاهی | شاهدانه ساتیوا، شاهدانه ایندیکا، شاهدانه رودرالیس (به ندرت) |
بخش (های) گیاه | گل، برگ |
منشأ جغرافیایی | آسیای مرکزی، آسیای جنوبی |
محتویات فعال | تتراهیدروکانابینول، کانابیدیول، کانابینول، تتراهیدروکانابیوارین |
کاربردها | |
تولیدکنندگان اصلی | |
وضعیت قانونی |
تمدد اعصاب، سرخوشی، دروننگری، خنده زیاد و افزایش اشتها از مهمترین آثار دلخواه ذهنی و جسمی ماریجوانا بهشمار میرود که باعث استفاده تفریحی از آن شدهاست. از عوارض جانبی موقتی مصرف آن میتوان به کاهش حافظهٔ کوتاهمدت، خشکی دهان، سرخیِ دیدگان، اختلال در مهارتهای حرکتی و گاهی احساس اضطراب و وحشت اشاره کرد.[5] عوارض جانبی بلندمدت در برخی موارد شامل اعتیاد فکری، کاهش قوای ذهنی در افرادی که مصرف را از نوجوانی آغاز کردهاند، و مشکلات رفتاری در کودکانی است که مادرانشان هنگام بارداری ماریجوانا مصرف میکردهاند.
ماریجوانا بهعنوان یک مادهٔ روانگردان تفریحی، داروی درمانی و در برخی مراسمهای مذهبی مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از این ماده بیشتر بهصورت تنفسِ دود حاصل از سوختن (تدخینی) و گاهی به صورت خوراکی است. اغلب در حالت تدخینی، گیاه خُرد شده را در کاغذ مخصوص پیچیده و به صورت سیگار شاهدانه آن را میکشند.
اولین نشانهها از مصرف ماریجوانا به هزارهٔ سوم پیش از میلاد یا ۵ هزار سال پیش از این مربوط میشود.[6] از اوایل قرن بیستم در اغلب کشورهای جهان، محدودیتهایی قانونی در مورد استفاده و فروش ماریجوانا و دیگر محصولاتِ گیاه شاهدانه وضع گردید، به گونهای که حمل، مصرف و فروش آن در بیشتر کشورهای جهان غیرقانونی شد، اما اخیراً ممنوعیتهای قانونی ماریجوانا در کشورهای اروگوئه، کانادا، هلند و ۱۰ ایالت آمریکا آزاد شدهاست. علاوهبر این، در تعدادی از کشورهای دیگر مانند بریتانیا، اسپانیا، آلمان، ایتالیا و استرالیا و همچنین در ۳۲ ایالت از کشور آمریکا بهعنوان یک درمانِ گیاهی با تجویز پزشکان مورد استفاده قرار میگیرد که بهعنوان ماریجوانای طبی از آن یاد میشود.