ژانر ادبی From Wikipedia, the free encyclopedia
ادبیات اروتیک (به انگلیسی: Erotic literature) یا ادبیات شهوانی داستانها و گزارشهای حقیقی و مجازی روابط جنسی انسان را در برمیگیرد.[1][2]
شعر اروتیک یا شعر شهوانی نوعی شعر است، که در آن با لحن بیپروا، به مسایل جنسی پرداخته میشود. مُجُون و خلاعت عذرا از دیگر اصطلاحات مترادف این نوع شعر است.[3]
در ادبیات فارسی از دیرباز شعر اروتیک رواج داشته، بهطوریکه ازرقی به دستور طغانشاه، کتاب الفیه و شلفیه را با تصاویری از نحوه ارتباط جنسی مرد و زن سرود.[4] الفیه، به آلت تناسلی مرد و شلفیه به آلت تناسلی زن اشاره میکند.[3] از جمله شاعران فارسیزبانی که دارای آثاری با محتوای اروتیک (هزل) هستند میتوان از حکاک مرغزی،[5] دهقان علی شطرنجی،[6] طیان ژاژخای، حکیم کوشکی، حکیم شمس اعرج بخاری، فوقی یزدی، سوزنی سمرقندی، انوری، پوربها جامی، سراج قمری، عبید زاکانی و ایرج میرزا نام برد.[3]
از هفت پیکر نظامی گنجوی میتوان به عنوان شاهکاری شهوانی و نمونهی درخشان صرفا اروتیک خالی از هرزهنگاری و رکیکنویسی ادب فارسی یاد کرد.[7]
در آثار متاخر ادبیات فارسی فروغ فرخزاد به ویژه در دورههای نخست شاعریاش به بیان احساسات شهوانی پرداخته.[8][9]
از آثار اروتیک ادبیات داستانی فارسی پس از انقلاب ایران میتوان به رمان فیسبوک (انتشارات ناکجا - ١٣٨٩) نوشته سبحان گنجی اشاره کرد. [10]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.