![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b5/Morlanwelz_Mariemont_JPG22a.jpg/640px-Morlanwelz_Mariemont_JPG22a.jpg&w=640&q=50)
انجیلی
From Wikipedia, the free encyclopedia
اَنجیلی یا درخت چوبآهنی (نام علمی: Parrotia persica)، درختی از تیره انجیلیان و بومی جنگلهای شمالی ایران است. نام آن به افتخار فریدریش پاروت گیاهشناس آلمانی انتخاب شدهاست. این درخت دارای چوب سختی است و ریشه و برگهای آن مصرف دارویی دارد.
Persian ironwood | |
---|---|
![]() | |
Specimen planted in Belgium | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاه |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
راسته: | خاراشکنسانان |
تیره: | انجیلیان |
سرده: | Parrotia C.A.Mey. |
گونه: | P. persica |
نام دوبخشی | |
Parrotia persica (آگوستن پیرامو دوکاندول) C.A.Mey. | |
انجیلی در جنگلهای شمال از سواحل آستارا تا گلیداغ انتشار دارد و از جلگههای ساحلی دریای خزر تا ارتفاعات میانبند امتداد مییابد و در کلاردشت تا ارتفاع ۱۴۰۰ متر از سطح دریا نیز دیده میشود. افزون بر ایران، در آستارای جمهوری آذربایجان و لنکران نیز انجیلی میروید.[1]
انجیلی درختی است زیبا با قامتی بلند و به ۲۵ متر میرسد. برگهای انجیلی توجه زیادی به خود بر میانگیزند. برگهای نورسیده بنفش مایل به قرمز هستند و سپس در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل میشوند و سرانجام در پاییز برگهای درخشان به رنگهای مختلفی مانند زرد پررنگ، نارنجی سوخته و پررنگ و قرمز روشن میگرایند و این تنوع رنگ مناظر زیبایی را ایجاد میکند.[2] به همین دلیل این درخت برای ساخت فضای سبز و همچنین جذب گردشگر به جنگلهای ایران مناسب است.[2][3] چوب انجیلی بسیار سخت بوده و به این دلیل در زبان تالشی و مازنی به آسوندار یا همان درخت چوب آهنی معروف است.[1]