انیمه
سبکی از طراحی با دست و پویانمایی رایانهای / From Wikipedia, the free encyclopedia
اَنیمه (ژاپنی: アニメ؟, تلفظ راهنما·اطلاعات) (به انگلیسی: Anime) یک سبک از طراحی با دست و پویانمایی رایانهای (انیمیشن) است که خاستگاه آن ژاپن بوده و معمولاً بر مبنای مانگا، لایت ناول، یا بازیهای ویدئویی ساخته میشود. در خارج از ژاپن و در زبان انگلیسی، انیمه منحصراً به پویانمایی تولید شده در ژاپن اشاره دارد.[1] با این حال، در ژاپن و زبان ژاپنی، انیمه (اصطلاحی که در واقع از کوتاه شدن واژهٔ انگلیسی انیمیشن گرفته شده است) تمامی آثار پویانمایی را بدون در نظر گرفتن سبک یا منشأ آن توصیف میکند.[2]
اولین انیمیشنهای تجاری ژاپنی مربوط به سال ۱۹۱۷ است. یک سبک هنری مشخص در دهه ۱۹۶۰ با آثار اوسامو تزوکا کاریکاتوریست ژاپنی ظهور پیدا کرد و در دهه های بعد گسترش یافت و مورد توجه مخاطبان داخلی زیادی قرار گرفت. انیمهها دارای خصوصیاتی از قبیل نقاشیهای رنگارنگ، شخصیتهای پرجنب و جوش، داستانی همراه با پیکار و نبرد و اغلب با موضوعاتی خیالی همراه است که در آینده رخ میدهند..[3] در مقایسه با انیمیشنهای غربی، تولید انیمه عموماً کمتر بر روی واقعینشان دادن حرکات و ژستها تمرکز میکند و بیشتر بر روی جزئیات محیط متمرکز است،[4] از سبکهای هنری متنوعی استفاده میشود و ویژگی شخصیتها میتواند کاملاً متنوع باشد یا میتواند یک ویژگی مشترک مانند داشتن چشمهایی درشت و پراحساس بین شخصیتها وجود داشته باشد.[5] انیمهها به ژانرهای متعددی طبقهبندی میشوند و مخاطبان گوناگون و گستردهای را مورد هدف قرار میدهند.
نمایش انیمهها از طریق پخش در شبکههای تلویزیونی، مستقیماً در رسانههای خانگی و همچنین اینترنت صورت میپذیرد. صنعت انیمه متشکل از بیش از ۴۳۰ شرکت تولیدکننده از جمله استودیوهای بزرگی مانند: استودیو جیبوری، کیوتو انیمیشن، سانرایز، بونز، یوفوتیبل، ماپا، ویت استودیو، کومیکس ویو فیلمز، و توئی انیمیشن است. همچنین از دهه ۱۹۸۰، با افزایش برنامههای دوبله و زیرنویس خارجی، و از دهه ۲۰۱۰ با توزیع روز افزون از طریق سرویسهای پخش و گسترش فرهنگ انیمه، چه در ژاپن و چه در سراسر جهان، این سبک شاهد موفقیت بینالمللی گستردهای بوده است.[6] از سال ۲۰۱۶، انیمههای ژاپنی، ۶۰ درصد از برنامه های تلویزیونی پویانمایی جهان را به خود اختصاص دادهاند.[7]