بانگسامورو

بانگسامورو، به‌طور رسمی منطقه خودمختار بانگسامورو در میندانائو مسلمان (به فیلیپینی: Rehiyong Awtonomo ng Bangsamoro sa Muslim Mindanao; عربی: منطقة بانجسامورو ذاتیة الحکم)، منطقه‌ای خودمختار در جنوب فیلیپین واقع شده‌است.

بانگسامورو بانجسامورو  (عربی) باڠسامورو  (بهس سوگ)
Autonomous region
Bangsamoro Autonomous Region in Muslim Mindanao فیلیپینی: Rehiyong Awtonomo ng Bangsamoro sa Muslim Mindanao عربی: منطقة بانجسامورو ذاتیة الحکم فی مسلمی مینداناو
تصاویری از بانگسامورو
پرچم مهر
سرود: سرود بانگسامورو
موقعیت در فیلیپین
مختصات: ۷°۱۳′شمالی ۱۲۴°۱۵′شرقی
کشور	فیلیپین
همه‌پرسی تشکیل	۲۱ ژانویه ۲۰۱۹
انتقال	۲۶ فوریه ۲۰۱۹
تحلیف دولت	۲۹ مارس ۲۰۱۹
مرکز منطقه‌ای	شهر کوتاباتو[1] (دفاکتو)
حکومت
• نوع	قدرت‌سپاری محلی نظام پارلمانی در یک جمهوری ریاستی متمرکز
• نهاد	اداره انتقال بانگسامورو
• والی	خلیفه ناندو
• وزیر ارشد	خلیفه ناندو
• معاونین وزیر ارشد[2]	علی سلیمان (معاون سرزمین اصلی) عبدل سهرین (معاون جزایر)
• سخنگوی پارلمان	پانگالیان بالیندونگ
اهلیت‌نام	بانگسامورو
منطقهٔ زمانی	یوتی‌سی +۰۸:۰۰ (PST)
استان‌ها	۵ باسیلان (به جز شهر ایزابلا) لانائو جنوبی ماگوئیندانائو سولو تاوی تاوی
شهرها	۳ شهر کوتاباتو لامیتان ماراوی
شهرداری‌ها	۱۱۶
بارانگای‌ها	۲٬۵۹۰
حوزه‌های انتخاباتی	۸
زبان‌ها	فیلیپینی عربی انگلیسی مارانائو سبوانو یاکان تائوسوگ ساما ایرانون چاباکانو تیرورای ماگوینداناوون مالایی صباح
وبگاه	bangsamoro.gov.ph

منطقه خودمختار بانگسامورو با تصویب قانون اساسی خود در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۹ تشکیل و جایگزین ناحیه خودمختار مسلمانان میندانائو (ARMM) شد. تأسیس بانگسامورو اوج مذاکرات صلح چندین ساله بین دولت فیلیپین و چندین گروه خودمختاری‌گرا، به ویژه جبهه آزادی‌بخش ملی مورو بود که اعتبار ناحیه خودمختار میندائو را رد کرده و خواستار ایجاد منطقه‌ای با اختیارات بیشتر از دولت ملی بود. مجلس فیلیپین پس از ادامه مذاکرات و بحث دربارهٔ برخی از مفاد، قانونی اساسی را برای منطقه ایجاد و تصویب کرد که اکنون از آن به عنوان قانون ارگانیک بانگسامورو یاد می‌شود. این لایحه توسط رئیس‌جمهور رودریگو دوترته در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۸ به تصویب رسید.

بانگسامورو به عنوان تنها منطقه خودمختار با اکثریت مسلمان در فیلیپین است.^[3] دولت بانگسامورو به عنوان محلی برای آزمایش بحث گسترده‌تر دربارهٔ اصلاح قانون اساسی و فدرالیسم در فیلیپین در نظر گرفته شده‌است.

تقسیمات اداری

بانگسامورو از ۳ شهر، ۱۱۶ شهرداری و ۲۵۹۰ بارانگای تشکیل شده‌است. شهر ایزابلا، با وجود اینکه بخشی از باسیلان است، در صلاحیت اداری منطقه خودمختار نیست. به همین ترتیب، ۶۳ بارانگای در کوتاباتوی شمالی نیز بخشی از بانگسامورو هستند علی‌رغم اینکه کوتاباتوی شمالی و شهرداری‌های مادر مربوطه آن‌ها تحت صلاحیت اداری منطقه خودمختار نیستند.^[4]

•  †  مرکز منطقه‌ای

استان		مرکز	جمعیت (۲۰۱۵)		مساحت[5]		تراکم		شهرها	شهرداری‌ها	بارانگای‌ها
					km2	sq mi	/km2	/sq mi
باسیلان (به جز شهر ایزابلا)		لامیتان	۹٫۲٪	۳۴۶٬۵۷۹	۱٬۱۰۳٫۵۰	۴۲۶٫۰۶	۳۱۰	۸۰۰	۱	۱۱	۲۱۰
لانائو جنوبی		ماراوی	۲۴٫۵٪	۱٬۰۴۵٬۴۲۹	۳٬۸۷۲٫۸۹	۱٬۴۹۵٫۳۳	۲۷۰	۷۰۰	۱	۳۹	۱٬۱۵۹
ماگوئیندانائو		بولوان	۲۷٫۵٪	۱٬۱۷۳٬۹۳۳	۴٬۸۷۱٫۶۰	۱٬۸۸۰٫۹۴	۲۴۰	۶۲۰	۰	۳۶	۵۰۸
سولو		جولو	۱۹٫۳٪	۸۲۴٬۷۳۱	۱٬۶۰۰٫۴۰	۶۱۷٫۹۲	۵۲۰	۱٬۳۰۰	۰	۱۹	۴۱۰
تاوی تاوی		بونگائو	۹٫۱٪	۳۹۰٬۷۱۵	۱٬۰۸۷٫۴۰	۴۱۹٫۸۵	۳۶۰	۹۳۰	۰	۱۱	۲۰۳
شهر کوتاباتو		—	۷٫۰٪	۲۹۹٬۴۳۸	۱۷۶٫۰۰	۶۷٫۹۵	۱٬۷۰۰	۴٬۴۰۰	۱	—	۳۷
منطقه ویژه جغرافیایی		—	۴٫۵٪	۱۹۲٬۳۲۴	—	—	—	—	—	—	۶۳
کل				۴٬۲۷۳٬۱۴۹	۱۲٬۷۱۱٫۷۹	۴٬۹۰۸٫۰۵	۳۲۰	۸۳۰	۳	۱۱۶	۲٬۵۹۰

منابع

1. Unson, John (February 27, 2019). "ARMM turns over power to Bangsamoro authority". The Philippine Star. Retrieved February 27, 2019.
2. Arguilas, Carolyn (February 27, 2019). "Murad vows a government "free of all the ills of governance;" names 10 ministers". MindaNews. Retrieved February 27, 2019.
3. Kapahi, Anushka D.; Tañada, Gabrielle (2018). "The Bangsamoro Identity Struggle and the Bangsamoro Basic Law as the Path to Peace". Counter Terrorist Trends and Analyses. 10 (7): 1–7. JSTOR 26458484.
4. Arguilas, Carolyn (February 8, 2019). "Pikit's fate: 20 barangays remain with North Cotabato, 22 joining BARMM". Minda News. Retrieved February 9, 2019.
5. "Bangsamoro Development Plan Integrative Report, Chapter 10" (PDF). Bangsamoro Development Agency. 2015. Archived from the original (PDF) on March 4, 2016. Retrieved May 31, 2016. talk page.

پیوند به بیرون

• کمیسیون انتقال بانگسامورو
• پیش‌نویس قانون اساسی بانگسامورو