تیتوس
From Wikipedia, the free encyclopedia
تیتوس فلاویوس سابینوس وسپاسیانوس (به لاتین: Titus Flavius Sabinus Vespasianus) (زاده ۳۰ دسامبر ۳۹ – مرگ ۱۳ سپتامبر ۸۱) دهمین امپراتور روم و فرزند وسپاسیانوس بود.[1] از برجستهترین دستاوردهای نظامی وی پیش از رسیدن به جایگاه امپراتوری لشکرکشی به اورشلیم در جریان شورش یهودیان و قتل عام آنان و ویران کردن معبد دوم اورشلیم بود. او در آن محل کلیساهای متنوعی ایجاد کرد که تا به امروز باقی ماندهاند، و به پاس این پیروزی طاق تیتوس را در شهر رم به افتخارش ساختند.