حسین بن مصعب
From Wikipedia, the free encyclopedia
حسین بن مصعب از بزرگان خراسان بود که مانند اجدادش به خدمت در دستگاه عباسیان پرداخت و از سوی هارونالرشید امارت پوشنگ را عهدهدار گردید. پس از هارونالرشید نیز، حسین در خدمت مأمون عباسی درآمد و در دربار وی مستقر بود. پس از درگذشت حسین در سال ۱۹۹ هجری، مأمون با ارسال پیکی به نزد فرزندش، طاهر، که در بغداد مستقر بود، وفات حسین را تسلیت گفت و طاهر را دلداری داد و مأمون بر جنازهٔ حسین نماز گزارد.[1] حسین بن مصعب در زمان منصور، مدتی به عراق سفر کرد و در آنجا مستقر شد و سپس به خراسان بازگشت.[2]