From Wikipedia, the free encyclopedia
سرود کدمون (به انگلیسی: Cædmon's Hymn) شعر کوتاهی به زبان انگلیسی کهن است که در اصل توسط کدمون برای ستایش خدای خالق سروده شدهاست. ترجمهٔ لاتین این شعر توسط سینت بید در کتاب تاریخچهٔ کلیسایی مردم انگلستان و نسخههای محلی دیگری که از کتاب او تهیه شده به دست ما رسیده است.
این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکیپدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=سرود کدمون}} ~~~~ را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
دستنوشتههایی که حاوی سرود کدمون هستند از سدهٔ ۸ تا میانههای سدهٔ ۱۲ میلادی نوشته شدهاند. این نسخ نشان از دو فضا دارند. همچنین در طول این پنج سده میتوان سیر دگردیسی این سرود از سنت شفاهی به ادبی را در این دستنوشتهها دید. این سرود در ترجمه متن ساکسون غربی با عنوان تاریخ کلیسیایی (Historia ecclesiastica) به عنوان بخشی از متن اصلی آمده است اما در ترجمهٔ زبان لاتین به عنوان شرحی بر تفسیر و ترجمهٔ آن آمده. سرود کدمون از میان چهارده نسخهٔ خطی فقط به دو گویش وجود دارد. اهمیت دو ترجمه در شیوهٔ قالببندی در زبانهای لاتین و انگلیسی کهن در طول پنج سده است. شکستن واژهها در پایان جملات، بزرگنویسی بعضی از حروف، نقطهگذاریها و این مسئله که متن در کجای صفحه نوشته شده میتواند به فهم کاملتری از زبان انگلیسی کهن که در آن زمان تازه به رشته تحریر درآمده بود در مقایسه با زبان لاتین که در واقع بیشتر زبانی نگارشی محسوب میشد منجر شود.[1]
نسخهٔ خطی مربوط به سده ۸ میلادی از کتاب تاریخ کلیسایی شامل نشانههای تلفظی برای خواندن صحیح سرود است. این کار با بزرگ کردن حروف و تقطیع متن به چند ستون صورت گرفته. در نسخههای بعدی، نخستین حرف هر تکه شعر با رنگ قرمز نوشته شده و پایان همان تکه با رنگی کمرنگتر. رنگ کمرنگ نشانه وقف است در حالی که رنگ تیرهتر نشان از پایان و آغاز بخشی نو دارد. با وجود اختلافاتی که در نسخههای انگلیسی کهن از این سرود وجود دارد اما تمام رونوشتها از لحاظ وزن، مفهوم و قواعد درست هستند. این نسخهها شاهدی بر مدعای وجود دورهای از گذار تاریخی هستند که در آن شعرهای شفاهی تنها به این منظور نوشته میشدند تا پیامی از پیش تعیینشده به خواننده بدهند.
متن زیر از انگلیسی کهن است. متن سدهٔ ۸ نورثامبریایی جزو کهنترین دستنوشتههای موجود است.
|
|
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.