ضیاءالدین بن اثیر
From Wikipedia, the free encyclopedia
ضیاءالدین ابوالفتح، محمّد شیبانی شهرتیافته به ضیاءالدین بن اثیر همچنین ابن اثیر جَزَری (۱۱۶۵–۱۲۴۰م) ادیب، زبانشناس، نویسنده و شاعر عراقی بود که بهویژه در برای اثرش المثل السائر آوازه دارد.[1][2][3][4]
اطلاعات اجمالی ضیاءالدین بن اثیر, زادهٔ ...
ضیاءالدین بن اثیر | |
---|---|
زادهٔ | ۱۱۶۵م/ ۵۵۸ق جزیره ابن عمر |
درگذشت | دسامبر ۱۲۳۹م یا ژانویه ۱۲۴۰م / جمادیالاول ۶۳۷ق بغداد |
محل زندگی | عراق و مصر |
پیشه | ادیب، زبانشناس، نویسنده و شاعر |
آثار | «الوشی المرقوم فی حل المنظوم»، المثل السائر فی ادب الکاتب و الشاعر |
سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
خویشاوندان | برادرانش مجدالدین مبارک و عزالدین علی |
بستن