عفت تجارتچی
From Wikipedia, the free encyclopedia
عفت تجارتچی (۱۲۹۶ – ۱۹ فروردین ۱۳۷۸) نخستین زن خلبان اهل ایران بود. وی نخستین کارآموز و زن خلبان ایرانی است که در سال ۱۳۱۸ پس از تأسیس باشگاه هواپیمایی برای آموزش فنون خلبانی نامنویسی کرد. تاریخ شروع کار تجارتچی ۵ مهر ۱۳۱۸ بود و نخستین پرواز مستقل او ۲۷ آبان ۱۳۱۹ انجام گرفت.
عفت تجارتچی عفت تجارتچی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲۹۶ خورشیدی |
درگذشت | ۱۹ فروردین ۱۳۷۸ (۸۲ سالگی) |
شناختهشده برای | نخستین زن خلبان ایرانی |
آثار | دیوان برگهای پراکنده (۱۳۳۷) |
همسر(ها) | مهدی فیاض منش |
فرزندان | سینا، ساسان، ناهید |
خویشاوندان | جعفر تجارتچی (برادر کاریکاتوریست) مسعود تجارتچی، ناصر تجارتچی، سعید تجارتچی |
او در سالهای میانی عمر به ادبیات و شعرسرایی روی آورد و در سال ۱۳۳۷ «دیوان برگهای پراکنده» را به چاپ رساند. عفت تجارتچی در ۸۲ سالگی به فاصله یک روز پس از مرگ همسرش درگذشت و در بهشت زهرای تهران قطعه ۶۶، ردیف ۶۹، شماره ۵۰ به خاک سپرده شد. از عفت تجارتچی و اینا آوشید و قدسیه فرخزاد جزو نخستین خلبانان زن ایرانی نام برده میشود.[1] وی پسرش سینا فیاض منش را هم تشویق کرد در رشته مهندسی هواپیما تحصیل کند و پسر او مهندس صنعت هواپیماسازی و دانشآموخته یکی از دانشگاههای معتبر آمریکا شد.