علیرضا پهلوی (یکم)
برادر محمدرضاشاه پهلوی / From Wikipedia, the free encyclopedia
با علیرضا پهلوی (دوم) اشتباه نشود.
علیرضا پهلوی، (۱۲ فروردین ۱۳۰۱ – ۲۵ مهر ۱۳۳۳)، از اعضای خانواده پهلوی و وارث مقدر تخت پادشاهی ایران تا زمان مرگش بود.[2] او پنجمین فرزند و دومین پسر و آخرین فرزند رضاشاه و تاجالملوک آیرملو بود.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئیه ۲۰۱۸) |
اطلاعات اجمالی علیرضا پهلوی, وارث مقدر تخت پادشاهی ایران ...
علیرضا پهلوی | |||||
---|---|---|---|---|---|
وارث مقدر تخت پادشاهی ایران[1] | |||||
سلطنت | تا ۲۵ مهر ۱۳۳۳ | ||||
جانشین | هیچکس | ||||
زاده | ۱۲ فروردین ۱۳۰۱۱ آوریل ۱۹۲۲ (میلادی) تهران، ایران | ||||
درگذشته | ۲۵ مهر ۱۳۳۳ (۳۲ سال)۱۷ اکتبر ۱۹۵۴ کوههای اطراف تهران، ایراندر یک سانحه هوایی | ||||
همسر |
| ||||
فرزند(ان) | علی پاتریک پهلوی و کریستیان پهلوی (فرزند خوانده) | ||||
| |||||
دودمان | خاندان پهلوی | ||||
پدر | رضا شاه | ||||
مادر | تاجالملوک آیرملو |
بستن
او تنها برادر تنی محمدرضا پهلوی بود و در زمان تولدش، پدرش در سمت وزیر جنگ فعالیت میکرد.
شاه در آن زمان پسری نداشت، و پنج برادر ناتنی او پسران شاهزادگان قاجاری بودند که بر اساس قانون اساسی از جانشینی سلطنت محروم بودند.[3]
او مدتی در ایران و سوییس تحصیل کرد و در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۱۵ به ایران بازگشت و وارد دانشکده افسری شد. او در سال ۱۳۲۰ از این دانشکده فارغالتحصیل شد و به همراه پدر به تبعیدگاهش در سنموریس رفت و تا زمان مرگ در کنار او بود.