فهرست جادههای ایران
فهرست / From Wikipedia, the free encyclopedia
فهرست جادههای ایران پیرامون بررسی در رابطه با جادههای ایران است. در پایان حکومت قاجاریه طول راههای ایران حدود ۳۹۰۰ کیلومتر بود. در دوران حکومت رضاشاه طول راهها به ۲۴ هزار کیلومتر رسید. در آغاز انقلاب سفید، ایران دارای ۳۵۰۰۰ کیلومتر راه بود. با اجرای برنامههای عمرانی اول تا چهارم قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ طول راهها به ۴۲ هزار کیلومتر و در برنامه عمرانی پنجم قبل از انقلاب به ۴۶ هزار کیلومتر راه افزایش یافت. ایران در سال ۱۳۸۷، دارای ۱۴۶۵ کیلومتر آزادراه، ۵۴۶۸ کیلومتر بزرگراه بود.[2]
ایران در سال ۱۳۸۹ دارای ۲۰۰٬۰۰۰ کیلومتر راه اصلی، فرعی و روستایی بود که از این مقدار ۸۰٬۰۰۰ کیلومتر راه اصلی و فرعی و ۱۲۰٬۰۰۰ کیلومتر راه روستایی بود.[3] در سال ۱۳۹۱، ایران دارای ۱۰٬۷۸۹ کیلومتر بزرگراه بود که در سال ۱۳۸۸، ۱٬۵۴۵ کیلومتر و در سال ۱۳۸۹ ۱٬۶۰۸ کیلومتر و در سال ۱۳۹۰، ۱٬۸۴۸ کیلومتر بزرگراه احداث شده بود.[4] در دهه ۸۰، ۲۴۱٬۲۳۶ نفر در ایران بر اثر تصادفات رانندگی جان خود را از دست دادهاند. استان تهران با ۲۸٬۴۰۸ کشته بیشترین کشته در ایران را به خود اختصاص دادهاست که پس از آن خراسان رضوی با ۲۴٬۴۱۶ نفر و فارس با ۱۸٬۰۰۶ نفر در رتبههای بعدی بیشتری کشتهها در ایران هستند.[1]
بیشترین فصل کشتهها در ایران، تابستان و بیشترین ماه کشتهها بر اثر تصادف، شهریور است. فصل زمستان دارای کمترین کشته در اثر تصادف است و همچنین ماه بهمن نیز به عنوان کمترین ماه کشتههای تصادف رانندگی در دهه هشتاد خورشیدی است.[1]
۸۰٪ از آمار کشتهها در رانندگی در ایران برای مردان است.[1]
پر ترددترین راههای ایران به ترتیب آزادراه کرج – تهران، آزادراه قزوین – کرج، آزادراه تهران – کرج، بزرگراه چناران – مشهد، آزادراه کرج – قزوین، بزرگراه قائمشهر – ساری، آزادراه ساوه - تهران و جاده مخصوص کرج - تهران هستند.[5]