From Wikipedia, the free encyclopedia
لرزهخیزی[1] (انگلیسی: Seismicity) یا زلزلهخیزی[2] به مطالعه و اندازهگیری جامع و فراگیر وقوع، چگونگی و بزرگی پدیده زمینلرزه در یک موقعیت جغرافیایی خاص میپردازد و به این ترتیب، فعالیت لرزهای یک منطقه را خلاصه میکند. این اصطلاح توسط بنو گوتنبرگ و چارلز فرانسیس ریشتر در سال ۱۹۴۱ ابداع شد. لرزهخیزی توسط ژئوفیزیکدانان مطالعه میشود.
لرزهخیزی به صورت کمّی محاسبه میشود. بهطور کلی، منطقه مورد مطالعه به مناطق مساوی با طول و عرض جغرافیایی مشخص تقسیم شده و ساختار درونی زمین نیز بر پایه لایهبندی زمین به فاصلههای عمقی مختلف دستهبندی میشود: تا ژرفای ۵۰ کیلومتر، ژرفای ۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر و ژرفای بیش از ۳۰۰ کیلومتر.
فرمول رایج برای محاسبه لرزهخیزی:
در این فرمول:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.