مردم یغنابی
گروه قومی تاجیکتبار / From Wikipedia, the free encyclopedia
مردم یَغنابی گروهی قومی ایرانیتبار در تاجیکستان هستند که به زبان یغنابی از زبانهای ایرانی سخن میگویند. هماکنون در ۱۶ روستا در درهٔ یغناب و برخی دیگر از مناطق تاجیکستان حدود ۱۱ هزار از یغنابیها به سر میبرند. زبان آنها از شاخه ایرانی هندواروپایی است[1] یغنابیها به دلیل دور افتاده بودن و کوهستانی بودن محل سکونتشان هنوز زبان و نژاد آریایی خود را حفظ کردهاند.
yaγnōbī́t, яғнобиҳо | |
---|---|
کل جمعیت | |
حدود ۲۵٬۰۰۰ | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
درههای پیرامون رودهای یغناب، قل و ورزاب و سایر نقاط تاجیکستان | |
زبانها | |
یغنابی، تاجیکی | |
دین | |
غالباً اهل سنت | |
قومیتهای وابسته | |
سغدیان باستان و سایر مردم ایرانیتبار |
یغناب مانند دیگر مناطق سغدنشین از دیرباز در بسیاری از دورانها بخشی از شاهنشاهیهای ایران بود. درهٔ یغناب در سال ۱۸۷۰ م. تحت کنترل تزار روسیه الکساندر دوم قرار گرفت. اشتیاق وی برای تسخیر سرزمینهای پنبهخیز در اواخر سدهٔ نوزدهم به تصرف عمدهٔ مناطق بسیاری از آسیای میانه توسط او انجامید.
یغناب و بقیهٔ تاجیکستان بعدها بخشی از اتحاد شوروی شد اما به خاطر دورافتادگی یغناب، این منطقه در تمامی آن دوران خودمختاری خود را حفظ کرد تا اینکه در سال ۱۹۷۰ جابجایی اجباری ساکنان آن توسط روسها صورت پذیرفت.