مسجد جامع قزوین
اثر ثبتشده در فهرست آثار ملی ایران / From Wikipedia, the free encyclopedia
مسجد یا مزگت جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع کبیر از بزرگترین مساجد ایران و کهنترین مسجدجامع ایران است. بنای نخست آن بر روی آتشکدهای از دوران ساسانیان ساخته شدهاست. و برپایه گزارشهای استوار این سازه نخست یک آتشکده بودهاست که در روند اسلامی سازی ایران به مسجد دگردیسه گشتهاست و هماکنون نیز بیشتر بخشهای آتشکده دربخش ایوان جنوبی بودهاست. این مسجد به شبوه چهار ایوانی است ک نماد سازههای آتشکده در ایران بودهاست. و در شهر قزوین جای دارد. این سازه به فرمان هارونالرشید و به سال ۱۹۲ هجری ساخته شدهاست. در یورش مغولان به قزوین و از آن جا که مهمترین مسجد شهر بوده، بخشی از آن (و از جمله ایوان جنوبی) تخریب گشته ولی در دورههای پسین بازسازی گردیدهاست.
مسجد جامع قزوین | |
---|---|
نام | مسجد جامع قزوین |
کشور | ایران |
استان | استان قزوین |
شهرستان | قزوین |
اطلاعات اثر | |
نامهای قدیمی | مسجد کبیر، مسجد عتیق |
کاربری | مذهبی |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۲۱ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۵ دی ۱۳۱۰ |
سازههای معماری چند دوره در این سازه دیده میگردد و دیرینهترین بخش آن از آن سدهٔ دوم اسلامی است. ایوانها در دوره صفوی بازسازی شده ولی ایوان شرقی در دوره قاجار بازسازی گردیدهاست.
ساخت مقصوره خمارتاشی در کنج جنوبی مسجد به دستور امیر خمار تاش ابن عبداله عمادی، وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی به سال ۵۰۰ هجری قمری انجام شد. کتیبههایی به ۵ ردیف نیز نیز به خط کوفی گلدار، نسخ و ثلث در این مکان دیده میشود.[1]